Foto: Collectie Ben Berkhout – Fotograaf onbekend.
Van de “Werf Gusto”, voorheen Firma A. F. Smulders te Schiedam, werd Zaterdag met goed gevolg te water gelaten, de stalen romp van een 120-tons drijvende kraan, in aanbouw voor buitenlandsche rekening. De romp is 50 M. lang, 20 M. breed en 4.90 M. hol en wordt voorzien van twee schroeven, gedreven door twee Compound Machines van 300 I.P.K. elk.
De kraan zal een hijschvermogen hebben van 120/150 tons en zoowel kunnen draaien als derricken. De hijschhoogte is 36.50 M. boven de waterlijn. De last van 120/150 ton kan ronddraaien met een radius van 23 M. in 8 minuten. Lasten van 50 tons kunnen draaien met een radius van 27.45 M. in 4 minuten.
Het kraanwerk wordt electrisch gedreven, waardoor de energie wordt opgewekt door een dynamo, gedreven door een Compound Stoommachine van 200 I.P.K. De stoom voor deze machines wordt geleverd door 2 ketels elk met een verwarmend oppervlak van 90 M2 bij 8 Atm. stoomdruk.
Voorts zal de kraan worden voorzien van een installatie voor electrisch licht, een stoomstuurmachine, de nodige anker- en verhaallieren, etc.
Bron:
Nieuwe Schiedamsche Courant | 1913 |
Bnr. 457 /458:Twee Kleizuigers
Foto: Digitale collectie St.-Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
Gepasseerden Zaterdag vertrok van de Werf „Gusto” der firma A. F. Smulders”, alhier, een door deze firma voor rekening der Russische regeering gebouwde kleizuiger om naar St. Petersburg te worden gesleept. De hoofdafmetingen van dit vaartuig zijn: lengte 37 M., breedte 10 M. en holte 3 M. 300. De zuigdiepte is 12 M., terwijl de opbrengst 1000 M3. bedraagt. De zuigbuis is voorzien van een cutter (patent Smulders) dienende om den kleibodem los te woelen. De opgezogen grond kan op den wal of wel in langszijde van den zuiger te leggen bakken worden gestort. Ook kan de grond tot op een afstand van 1300 M. door een persleiding worden weggeperst. De zandpomp wordt gedreven door een triple expansie-machine van 1200 P.K. terwijl een andere machine van 250 P.K. dient voor het drijven van den cutter.Voorts zijn de noodige stoomlieren voor het bedienen der ankers en voor het verhalen aanwezig, terwijl het vaartuig geheel electrisch wordt verlicht.
De stoom voor deze machines en lieren wordt geleverd door 2 stoomketels met een verwarmend oppervlak van 420 M2., werkende met een stoomdruk van 13 K.G. Een tweede zuiger, geheel gelijk aan bovengenoemde en eveneens bestemd voor de Russische regeering, is nog in constructie.
Bron:
Schiedamsche Courant, 28/04/1914; p. 2/4
Foto: Digitale collectie St.-Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
Foto: Digitale collectie St.-Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
Gisteren werd van de Werf Gusto der firma A. F. Smulders, te water gelaten een zelfstoomenden kolentransporteur, zijnde het eerste van twee geheel gelijke schepen, in aanbouw voor de Braziliaansche marine en bestemd om de eskaders te volgen. Deze transporteur heeft een laadruim van 1000 tons, waarvan de inhoud zich automatisch lost met een snelheid van 500 ton per uur. De afmetingen van dit schip zijn: lengte 167′ 2”; breedte 40′ 4”; holte 18′ 4″.
Het schip is voorzien van twee stuwschroeven, gedreven door twee compound stoommachines van 500 I.P.K. Elk dezer machines is voldoende krachtig voor het drijven van de automatische los-inrichting, terwijl een machine van 120 I.P.K. is aangebracht voor de mechanische belading van den transporteur.
Op het vaartuig worden verder geplaatst de noodige anker- en verhaallieren. Het geheele vaartuig wordt electrisch verlicht. De stoom voor deze machines wordt geleverd door een ketel van 16.0 vierkante voet verwarmend oppervlak bij een werkdruk van 120 pond.
Het schip is gebouwd onder speciaal toezicht van het Bureau Veritas.
Bron:
Nieuwe Schiedamsche Courant, 13/01/1914; p. 2/4
Foto: Collectie GustoMSC – Fotograaf: Onbekend.
Foto: Collectie GustoMSC – Fotograaf: Onbekend.
Foto: Collectie GustoMSC – Fotograaf: Onbekend.
Foto: Digitale collectie St.-Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
Foto: Digitale collectie St.-Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
Foto: Digitale collectie St.-Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
Gegevens
Lxbxhxdg.: 18,61 x 4,62 x 1,86 x 2,25 meter,
1 x 4 cilinder Kromhout uit 1914 vermogen 150 apk. = 110 kW. bij 334 r.p.m.
Ex-namen:
-1914 Gusto/Gusto N.V. Werf v/h. Fa. Smulders Schiedam
-1928 Gusto/Junta de Fomento, Melilla, Marokko
Bnr. 486: Toba (150 ton Drijvende Kraan)
Foto: Digitale collectie St.-Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
Volgens een telegrafisch ontvangen bericht van de Nederlandse sleepboot Gelderland onder commando van kapitein Spruijt van Bureau Wijsmuller was op 12 augustus 1923 de 150 tons Kraan Toba veilig aangekomen te Bahia Blanca, Puerto Militar.
De kraan was op 28 april vanaf Werf Gusto vertrokken en bevond zich tegen het einde van de maand juni in de nabijheid van Rio de Janeiro. Hier werd de kraan overvallen door een vliegende storm (Pompero), welke echter goed werd doorstaan. Zij arriveerden op 2 juli in Rio de Janeiro waar werd gebunkerd. De reis werd hervat op 10 juli. In de nacht van 20 op 21 juli werd de kraan overvallen door een hevige cycloon, ter hoogte van Rio Grande. Bij deze gelegenheid brak plotseling de sleeptros en raakte de kraan uit de koers en dreef naar het Oosten af. Na verscheidene dagen vergeefs zoeken seinde kapitein Spruijt, dat het hem nog niet gelukt was de kraan te vinden. Naar aanleiding hiervan werd door Bureau Weismuller aan kapitein Spruijt geseind, dat hij in geen geval zijn pogingen, om de kraan terug te vinden, moest opgeven daar de firma Smulders overtuigd was, dat de kraan dusdanig sterk geconstrueerd was, dat deze zelfs een cycloon zou kunnen doorstaan. Intussen waren op verzoek van assuradeuren enige oorlogsschepen en een marine-sleepboot uitgezonden om te assisteren bij het zoeken naar de kraan. Nadat kapitein Spruijt 5 dagen onafgebroken naar de kraan had gezocht, had hij op de ochtend van de 6de dag des middags om 15.00 uur het geluk de kraan terug te vinden en constateerde dat alles wel aan boord was, zowel de 5 man sterke bemanning, als de toestand van de kraan. Door de Nederlandse industrie was hier wederom een werktuig afgeleverd, waarover zij met recht trots kan zijn en volgen hieronder enige bijzonderheden van de kraan:
De kraan was van het uitgebalanceerde draaiende en derrickende Gusto-type en voorzien van twee blokken, waarvan er een in staat was te werken met lasten tot 150 ton en de andere met lasten tot 40 ton. Beide blokken waren dusdanig aangebracht, dat zware lasten op het dek van de ponton gelegd konden worden. Onder elke belasting bleef de ponton van de kraan vrijwel horizontaal liggen. De maximum hoogte van het hoofd- en bijblok, wanneer de arm zich in de laagste stand bevond, bedroeg 108 voet boven de waterlijn. De maximum vlucht van de blokken was, 73 resp. 150 voet, overeenkomend met een afstand van 40, resp. 117 voet vrij van de ponton. De hijssnelheid bedroeg 3 voet, resp. 10 voet per minuut. Een volledige zwenkbeweging met de zware last kon verricht worden in circa 6 minuten.
Al de bewegingen van de kraan geschiedden door middel van elektrische motoren welke alle in het lierhuis waren geplaatst, dat zich in het beneden platform van de kraanconstructie bevond. Slechts een man was nodig voor het bedienen van de kraan. Deze eenvoud in de bediening was mogelijk gemaakt door de schakeling van de elektrische installatie volgens een speciaal systeem, waardoor het mogelijk was, dat elke last met buitengewoon geringe snelheid neergelaten of gehesen kon worden, hetgeen van het allergrootste belang was, wanneer zware lasten behandeld moesten worden. Talrijke veiligheidsinrichtingen waren toegepast, zoals elektrische remmen op alle motorassen, grensschakelaars, om te waken voor te grote belastingen. De dynamo’s die de stroom leverden, werden aangedreven door een afzonderlijke compound-machine. De machine-installatie voor de voortbeweging bestond uit 2 stellen verticale compound-machines met onafhankelijke oppervlakcondensator. Tussen de machinekamers was een ketel geplaatst, geschikt voor een werkdruk van 147 lbs per square inch.
Op het dek bevonden zich de nodige machines voor het verhalen, bedienen van de ankerlieren, stoomstuurmachine enz, terwijl een uitgebreide elektrische lichtinstallatie was aangebracht voor de ponton en de kraan. Het achterdek was vrij van alle hindernissen en extra versterkt, zodat hierop alle zware lasten gedeponeerd konden worden.
Bron:
Nieuwe Schiedamsche Courant 20/8/1923
Bnr. 488: Mammoth (200 ton Drijvende Kraan)
Foto: Digitale collectie St.-Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
De Mammoth is oorspronkelijk gebouwd voor de Russische Tsaristische regering. Echter, als gevolg van de revolutie van 1917 ging de verkoop niet door en ze werd verkocht aan de Mersey Docks and Harbour Board. Aankomst in Liverpool op 17 september 1920. Op dat moment was zij de grootste drijvende kraan ter wereld.
De kraan werd gebouwd op een dubbele schroef aangedreven, zelf varende ponton van 154 meter lang, en had een bruto tonnage van 1.542 ton. Zij had een hefvermogen van 200 ton, en was in staat om ladingen tot 170 voet boven de waterlijn te tillen.
Gisteren werd van de Werf Gusto der Firma A. F. Smulders. Schiedam, te water gelaten de stalen romp van een 200 tons drijvende electrische derrick- en draaikraan, welke deze Firma voor een buitenlandsche regeering in aanbouw heeft. De afmetingen van den romp zijn: Lengte 47 M., breedte 27 M., holte 4.925 M. De kraan zal in hoofdtrekken gelijk zijn aan de vele reeds door deze Firma aan buitenlandsche regeeringen en groote scheepswerven geleverde reuzenkranen: verschillende verbeteringen zijn evenwel bij deze kraan aangebracht, waardoor speciaal de behandeling van kleinere lasten tot 30 ton nog belangrijk vereenvoudigd wordt. Het hoogste punt van den arm bevindt zich bij opgerichten stand 75 Meter boven den waterlijn, terwijl de maximum straal voor lasten van 30 ton bedraagt 56 Meter. De hijschsnelheden varieeren van 1.80 M. per minuut (voor lasten van 200 ton) tot 6 Meter per minuut, (voor lasten van 30 ton), terwijl de kraanarm met den last van 200 ton in 8 minuten 360° kan draaien Alle bewegingen worden uitgevoerd door onafhankelijke electrische motoren; de stroom hiervoor wordt opgewekt door twee zich aan boord bevindende electrische cen trales, waarvan één als reserve dient. Het vaartuig is voorzien van de noodige stoomverhaallieren, voorts van een afzonderlijke electrisch licht installatie en de noodige uitrusting.
Bron:
Nieuwe Schiedamsche Courant 14/11/1914
Korte beschrijving van de 488 – “Mammoth”
Bnr. 489: Titan II (150 ton Drijvende Kraan)
Foto: Digitale collectie St.-Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
Heden werd van de werf Gusto der Firma A. F. Smulders, Schiedam, te water gelaten de stalen romp van een 150-tons drijvende electrische derrick- en draaikraan, welke deze firma voor een Buitenlandsche Regeering in aanbouw heeft.
De afmetingen van den romp zijn : lengte 39 M ; breedte 19 M. 60 ; holte 4 M. 70. De kraan zal in hoofdtrekken gelijk zijn aan de vele reeds door deze firma aan Buitenlandsche Regeeringen en groote scheepswerven geleverde reuzenkranen, verschillende verbeteringen zijn evenwel aangebracht, waardoor deze kraan speciaal voor de behandeling van kleine lasten belangrijk groote waarde heeft. Het hoogste punt van den arm bevindt zich 60 M. boven de waterlijn, terwijl de maximum uitlading 45 M. 60 bedraagt met een last van 40 ton. De hijschsnelheden zullen varieeren van 1 M. per minuut (voor lasten van 150 ton) tot 6 Meter per minuut (voor lasten van 25 tons), terwijl de kraanarm met den last in 5 minuten 360′ kan draaien.
Alle bewegingen worden uitgevoerd door onafhankelijke electrische motoren, de stroom hiervoor wordt opgewekt door een zich aan boord
Bron:
Nieuwe Schiedamsche Courant 29/8/1914
| ←1915 | 1913→ |
