Categorie archieven: Westerhavenbrug

Bruggenfotograaf Sjef heeft weer staan posten

Leestijd: < 1 minuut

Op donderdag 17 september 2015 gebeurde er van alles bij de Westerhaven. Sjef van Duin heeft het weer vastgelegd.*

* Door het offline halen van de originele website westerhavenbrug.nl zijn alle opnames van Sjef verloren gegaan.  In onze mediabibliotheek vonden we een groot aantal door Tineke Mangnus gemaakte foto’s van die dag. Op een groot aantal staat Sjef te fotograferen. We krijgen zo aardig inzicht wat hij zoal vastlegde en welke ‘technieken’ hij daarvoor gebruikte.


Laatst bijgewerkt op: 29 september 2024

Werf Gusto, hoe zat het ook weer?

Leestijd: 2 minuten

Opgericht in 1862
In 1862 werd de firma A.F. Smulders opgericht, een ijzergieterij in ‘s-Hertogenbosch. Enkele jaren later startte de firma een scheepswerf in dezelfde stad. In de tientallen jaren die daarop volgden hield de firma zich echter ook bezig met diverse dingen als grondverzet en kunstbotermachines en kochten zij verschillende bedrijven (zoals ketelmakerijen en ijzergieterijen) door heel Nederland op.

Twee hallen in de Nieuw Mathenesserpolder
De zoons van A.F. Smulders, Henri en Frans Smulders, richtten zich in 1903 op het bouwen van twee hallen op de toekomstige Werf Gusto in de Nieuw Mathenesserpolder, tussen Schiedam en Rotterdam. Op 1 juni 1905 werd Werf Gusto feestelijk geopend met een diner en rondvaarten. In datzelfde jaar zijn er al honderd mensen werkzaam bij de werf en binnen vijf jaar waren het er ruim 600. In november 1905 werd het eerste schip van de helling gelaten. Gusto telde al snel mee als belangrijke scheepswerf en machinefabriek!

Vanaf ongeveer 1914 hield de Werf Gusto zich voornamelijk bezig met baggermolens, hopperzuigers, drijvende kranen, vrachtschepen en marineschepen, maar het bedrijf hield zich daarnaast ook nog bezig met andere offshore-bouwprojecten. Zo kreeg het bedrijf in 1959 de opdracht van Shell om een booreiland te bouwen – het eerste eiland buiten de Verenigde Staten. Het boorplatform ‘Seashell’ kwam voor de kust van Qatar te liggen. Uitgebreide informatie over Gusto is te vinden op de website werf-gusto.com

De Westerhavenbrug is ook door Gusto gemaakt: in 1937 leverde het bedrijf de brug op.
Foto: Digitale Collectie St.-Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.

Willem Elsschot schreef ‘Kaas’
In het boek ‘Kaas’ van Willem Elsschot, uit 1933, komt Gusto voor als de General Marine and Shipbuilding Company. Elsschot heeft in zijn boek het bedrijf naar Antwerpen verplaatst, maar de namen van de collega’s van de hoofdpersoon komen allemaal overeen met medewerkers van Werf Gusto. Logisch, want Elsschot heeft enige jaren bij Gusto gewerkt en beschreef in het boek dus zijn eigen collega’s.

Na 73 jaar sloot Werf Gusto als gevolg van een politieke beslissing zijn deuren, ondanks een grote demonstratie van het personeel op het Binnenhof in Den Haag en een protestmars door Schiedam.


Laatst bijgewerkt op: 29 september 2024

De oude brug wordt afgebroken

Leestijd: < 1 minuut

Vanaf de laatste week van augustus 2015 werd de oude Westerhavenbrug afgebroken. De Schiedamse fotografe Tineke Mangnus maakte er een beeldverslag van.

Laatst bijgewerkt op: 29 september 2024

Herinneringen van Guus van de Water

Leestijd: 3 minuten

Guus van de Water is opgegroeid in een groot gezin in de Gorzen. Samen met zijn ouders, vier broers en twee zussen woonde hij achter en boven de slagerij van zijn vader in de Beierlandsestraat op nummer 39. Slagerij van de Water was oorspronkelijk de slagerij van de opa van Guus, die de zaak in 1921 begonnen is en zette zijn oudste zoon, de oom Guus van Guus in deze winkel. In 1932 nam Oom Guus de slagerij Van de Water op de Dam over van opa Van de Water en zijn vader ging naar de winkel in de Beierlandsestraat.

De Beierlandsestraat omstreeks 1935, gezien vanaf het Rozenburgerplein in de richting van de Groenelaan en Leliestraat.
Foto: Collectie C. v.d. Geer

De witte slagersjassen werden regelmatig naar de stomerij van Nico Nijman gebracht, naast de Westerhavenbrug. Daar werden ze gewassen en gesteven en werd Guus, of een van zijn broers of zussen, op pad gestuurd om de schone, spierwitte slagersjassen weer op te halen.

Guus van de Water_webDe Gorzen was een heerlijke wijk om op te groeien. Een klein eilandje op zich. Een wijk met wel vier kruideniers, vijf slagers en meerdere bakkers. Met ook veel ruimte om te spelen, zo herinnert Guus het zich. Maar als zoon van de slager was het wel oppassen geblazen en moest je weinig kattenkwaad uithalen, want iedereen herkende je.

De bruggen aan de randen van de wijk vormden de natuurlijke grenzen. Slechts één keer heeft Guus zich als negenjarige over die natuurlijke grens gewaagd. Het was nog per ongeluk ook. De drumband van de Gusto marcheerde door de wijk.
Betoverd door de prachtige muziek liep kleine Guus haast in trance achter de band aan. Machtig mooi vond hij het!

Guus ging op in het spektakel, de muziek, de vaandels en de kostuums van de bandleden… Hij had helemaal niet door dat hij zich behoorlijk ver van huis bevond.

Ergens in de Liduinastraat werd de negenjarige Guus ‘wakker’. Door een oplettende voorbijganger werd hij als zoon van de slager uit de Gorzen herkend en achter op de fiets naar huis gebracht.
Of zijn ouders erg boos waren, weet Guus niet meer, maar de gebeurtenis heeft wel diepe indruk op hem gemaakt.

De drumband van de Gusto heeft Guus later nog vele malen zien optreden, omdat zijn broer trompet is gaan spelen bij de muziekvereniging Gusto.

Bovendien was Guus als misdienaar van pastoor Donkers in de Heilig Hartkerk enkele malen aanwezig bij de inzegening van bepaalde schepen, die gemaakt werden bij de Gusto.
Zo herinnert hij zich nog een Frans schip, waarvan de eigenaar graag wilde dat het gezegend werd. Een officiële plechtigheid, uitgevoerd door pastoor Donkers met uiteraard ook een optreden van de drumband.

De grenzen verdwenen op het moment dat je naar de middelbare school in Rotterdam ging, buiten de Gorzen. De Westerhavenbrug passeerde je alleen nog als je naar het Noletziekenhuis of het centrum van Schiedam ging.

Laatst bijgewerkt op: 29 september 2024

Avond over de Werf Gusto in de Heilig Hartkerk

Leestijd: < 1 minuut
De oude Westerhavenbrug is niet meer, een stukje van Werf Gusto is hiermee verloren gegaan.

Zegenen van een Gusto schip door de pastoor van de Heilig Hartkerk. Foto: Stichting Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Bureau C. Kramer

Op dinsdag 22 september 2015 organiseren de cultuurscouts van Mooi Werk, de medewerkers van het gemeentearchief Schiedam, de Historische Vereniging Schiedam en de Heilig Hartkerk daarom een Werf Gusto-avond.

Blik gezamenlijk terug op dit belangrijke bedrijf voor de stad Schiedam en wijk de Gorzen in het bijzonder. Verhalen uitwisselen, herinneringen delen en anekdotes vertellen over Werf Gusto. En dat in de pastorie van de Heilig Hartkerk, vlak bij de oude werf.

Dirk Allewelt (websitebeheer van de website werf-gusto.com en vrijwilliger bij het gemeentearchief) neemt de luisteraar mee langs de hoogte- en dieptepunten van de scheepswerf Gusto. Daarna is er ruimte om met elkaar in gesprek te gaan. Ben je in het bezit van spullen of foto’s van Gusto en vind je het leuk om daar met anderen over in gesprek te gaan? Neem ze mee, want ook de medewerkers van het gemeentearchief zijn er enorm nieuwsgierig naar.

Dinsdag 22 september 2015 vanaf 19.30 uur in de pastorie van de Heilig Hartkerk (Lekstraat 55, Schiedam).

De avond is gratis.


Laatst bijgewerkt op: 29 september 2024

Herinneringen van Wil Hoorman

Leestijd: 2 minuten

Inmiddels is ze geen Schiedamse meer, maar ook Wil Hoorman heeft banden met de Westerhavenbrug, de brug tussen heden en verleden.

Wil’s overgrootvader Gerrit Hoorman kwam uit Brielle en begon een slagerij aan de Hoofdstraat 54 anno 1892. Haar grootvader, die ook Gerrit heette, bezat later een slagerij op de Groenelaan op nummer 58. Dat Wil uit een echte slagersfamilie kwam, bewees haar vader daarna wel. Hij begon een slagerij op de Burgemeester Knappertlaan nummer 235. Als jongste van vier kinderen werd ook Wil ingezet in het familiebedrijfje. Zo ging dat toen. Op onderstaande foto, vader Willem, zus en Wil in de slagerij in de BK-Laan, 1960.

In 1966 trouwde Wil en door woningnood, spoorde haar vader haar aan een huis in de Gorzen te kopen. Dat was vooruitstrevend in die tijd! Leliestraat 43 werd het adres waar Wil en haar man gingen wonen, 55 jaar nadat haar pa ‘om de hoek’ werd geboren. Het huis werd gekocht van de heer Meier, die boekhouder was bij Houtzagerij van der Elst op de Buitenhavenweg. Dochter (in ‘67) en zoon (in ‘69) zijn geboren in de Leliestraat, in de kamer onder de trap. Zoonlief ging naar dezelfde kleuterschool als zijn opa, in de Leliestraat.

Vanuit de Gorzen wandelde Wil dagelijks naar haar ouders op de BK-Laan. Dat ging altijd via de Westerhavenbrug. Eerst alleen. Niet veel later zwanger. Daarna met de kinderwagen. Tot slot met de fiets, met één kind achter- en eentje voorop. De wandeling ging door weer en wind over de Stadhouderslaan, Julianalaan en Bosboomlaan. Bij mooi weer werd het bos en Julianapark ook meegemaakt. Maar altijd over de Westerhavenbrug.

In 1995 verhuisde Wil naar Spijkenisse en leek er een einde te komen aan de wandelingen over de Westerhavenbrug. Totdat dochterlief in 2000 in de Putterhoeksestraat ging wonen, en een paar jaar later in de Lekstraat 23. Zo wordt een brug geslagen tussen heden en verleden.

Laatst bijgewerkt op: 29 september 2024

Persoonlijke verhalen en herinneringen

Leestijd: 3 minuten

Herinneringen van Wil Hoorman
Inmiddels is ze geen Schiedamse meer, maar ook Wil Hoorman heeft banden met de Westerhavenbrug, de brug staat voor haar familie symbool voor het heden en verleden.


Herinneringen van Nel van der Marel
Als kind keek Nel al uit op de Westerhavenbrug, later woonde ze zelfs eventjes boven café de Nieuwe Brug.


Herinneringen van Gerard van der Vlies
Het familiebedrijf van Gerard van der Vlies maakt al sinds 1937 goed gebruik van de Westerhavenbrug. Hij vertelt wat de brug voor Van der Vlies Huishoud betekent.


Herinneringen van Guus van de Water
De bruggen vormden de natuurlijke grenzen van de Gorzen. Slechts één keer heeft Guus zich over die grens gewaagd.


Herinneringen van Petra Ballijns
Eén van de laatste keren dat de Westerhavenbrug open is gegaan, is voor de woonboot van Petra Ballijns.


Herinneringen van Dirk Allewelt
Dirk Allewelt werkte in de jaren ’70 drie jaar voor scheepswerf Gusto, het bedrijf dat de Westerhavenbrug ontwierp en bouwde.


Herinneringen van Marius van Meurs
Marius heeft in zijn jeugd heel vaak gebruik gemaakt van de route richting de Gorzen over de Westerhavenbrug om zijn grootouders te bezoeken.


Herinneringen van Wout Poels en Hans Vorstenbos
Wout Poels en Hans Vorstenbos houden zich al jaren bezig met bruggen en sluizen: zij zijn beiden werkzaam als brugwachter en zodoende zijn ze vaak te vinden bij de Buitensluis.


Herinneringen van Mieke Wigmans
Wie over de Westerhavenbrug gaat, kan niet om het naastgelegen café ‘De Nieuwe Brug’ heen. Voormalig eigenaresse Mieke Wigmans blikt terug.


Herinneringen van Ada Rook
Ada Rook heeft heel wat voetstappen op de Westerhavenbrug liggen. Vijf dagen per week liep ze er vier keer per dag overheen, lees verder waarom.


Laatst bijgewerkt op: 28 september 2024