Op deze website  is recentelijk uitvoerig verslag uitgebracht over de kraaneilanden ‘Lepelaar’ en ‘Kraanvogel’, die de gemoederen flink heeft bezig gehouden. Beide eilanden kostten in de zestiger jaren fl. 20 miljoen en zouden volgens ‘Rijkswaterstaat’ ingezet kunnen worden bij de modernisering van de havens van IJmuiden, Hoek van Holland (aanleg Maasvlakte), Scheveningen en de Deltawerken. Niets daarvan, behalve IJmuiden, is uitgekomen. Bij Hoek van Holland zouden de eilanden hinderlijk in de weg staan en door hun traagheid van verplaatsen het werk in Hoek van Holland van de geplande 3 jaar uitbreiden naar 8 jaar. Scheveningen was te klein voor deze reuze eilanden en bij de rest van de aanleg van de Deltawerken waren zelflossers etc. een veel betere keus. ‘Rijkswaterstaat’ bestaat/bestond uit veel ‘koninkrijkjes’ en die communiceerden in die tijd nogal gebrekkig volgens de later verschenen interne rapporten.

Ja en dan loopt zo’n spoor naar de twee kraaneilanden op een gegeven moment dood. Niets meer van hen vernomen/gevonden op internet, nadat ze opgelegd waren in de Waalhaven en door ‘Werf Gusto’ op verzoek van ‘Rijkswaterstaat’ werden onderhouden. Onbevredigend natuurlijk, ware het niet dat een oud-medewerker van ‘Werf Gusto’ mij liet weten (Ben Berkhout) nog eens te zijn ingehuurd door de nieuwe eigenaar van een van die eilanden om hem adviezen te geven: hoe het eiland  te herinrichten en op te knappen. De beide ‘Wipkranen’ zijn heden ten dage nog te bekijken, omdat die van de eilanden zijn verwijderd en geplaatst zijn als walkranen op het voormalige terrein van RSV in Rozenburg en nog steeds in gebruik zijn. Een eiland is verbouwd (zie foto) het tweede is omgebouwd tot werkeiland en werd gestationeerd in de Rode Zee dicht bij het schiereiland Sinaï. Het is in gebruik als productieplatform en staat in de golf aan de rand van de Sinaï woestijn.

Laatst bijgewerkt op: 17 augustus 2018