Veertig jaar geleden (1932) was hij zijn werkzaamheden begonnen bij wat toen nog heette “N.V. Werf Gusto v/h firma A. F. Smulders”. In 1965 werd hij gekozen tot de hoogste functie in de groep van I.H.C. Holland. Per 31 december van 1972 heeft hij de Raad van Commissarissen verzocht hem van zijn verantwoordelijkheid te ontheffen. Ook voor de heer Smulders is de pensioengerechtigde leeftijd aangebroken. Een kapitein staat alleen op de brug, zo wordt vaak gezegd. Dat was ook het geval met de heer Smulders. Slechts een beperkt aantal mensen heeft persoonlijk met hem te maken gehad. Zó heeft hij de onderneming geleid van een in ons land vrij onbekend gezelschap tot wat het toen was: een welvarende maatschappij met een goed gevulde orderportefeuille; gezien op de effectenbeurs en toonaangevend op zijn gebied. Zijn grootste aandachtspunt was voortdurend de zorg voor de continuïteit van “zijn” onderneming en dus voor de werkgelegenheid van zijn medewerkers.
Voor hij bij Werf Gusto begon heeft hij eerst in Frankrijk op een grote werf gewerkt, daarna bij Ackermans en Van Haaren in Le Havre. Daar werkte men (en hij) met baggermaterieel, dat Werf Gusto gebouwd had.
Afsluitend heeft hij nog een jaar bij de Unilever in London doorgebracht. Toen kwam hij bij Werf Gusto. In bijna het dieptepunt van de grote crisis. Dat dieptepunt bereikte Werf Gusto in 1933. Tal van bedrijven gingen failliet of stonden op de rand ervan. Bij Gusto was de situatie ook helemaal niet rooskleurig. “In de fabriek werkten 25 mensen onder 25 bazen. Van het kantoorpersoneel werkte de ene helft ‘s morgens, de andere helft ‘s middags”, zei de heer Smulders in een interview** bij zijn afscheid.
In 1937 volgde hij Frans Smulders (zijn vader) op na diens overlijden in dat jaar. Een van zijn eerste officiële plichtplegingen was de tewaterlating van de laatste door Werf Gusto gebouwde 1000 ton kolentransporteur “Robur VII” voor de Poolse haven Gdynia.
In 1935 waren er al de eerste voortekenen van een vorm van samenwerking tussen de werven (zonder De Klop), die in 1943 de I.H.C. oprichtten. Dat was voor de bouw van twee grote zeewaardige baggermolens voor Rusland (Siberië). Toen de “losse” samenwerking met de aangesloten bedrijven bij I.H.C. Holland in 1965 werd omgezet in een samengaan van de werven koos het bestuur hem als voorzitter van de Raad van Bestuur. Die functie is hij blijven vervullen tot eind 1972.
*Tot 1965 Directeur van Werf Gusto
**Lees het interview uit Het Zeskant van december 1972
Afscheid van H. Smulders uit Het Zeskant van februari 1973
Stichting Erfgoed Werf Gusto 2020
Laatst bijgewerkt op: 24 januari 2023
