Emmerbaggermolens

Leestijd: 3 minuten

Volkracht (Havenwerken Oostende – België)

foto: Boek ‘Werf Gusto’ – Collectie J. Smulders
fotograaf: Onbekend

Een stationaire emmerbaggermolen.


‘IJmuiden’

Stationaire Emmerbaggermolen voor rekening van Adriaan Volker


Groenlo & Pannerden (Aanleg Merwedekanaal 1881-1892)

Foto: Boek ‘Werf Gusto’ 1911- Collectie J. Smulders
Fotograaf: Onbekend.

Twee stationaire emmerbaggermolens


1894 Ferdinand 1

Foto: Boek ‘Werf Gusto’ 1911- Collectie J. Smulders
Fotograaf: Onbekend.

Op 16 augustus 1894 werd op de werf van Smit te Kinderdijk de stalen hopperbaggermolen Ferdinand I te water gelaten. Deze was gebouwd voor Smulders in Utrecht die als opdrachtgever North Portland Cement Works te Antwerpen had. Het schip werd ingezet door de heren Casse en Liekens, aannemers te Brussel, die het schip gebruikten bij de havenaanleg te Burgos in Bulgarije (Algemeen Handelsblad 18 Augustus 1894). Het schip had een lengte van 45 meter, een breedte van 8,50 meter en een holte van 4 meter. Het schip had een eigen voortstuwingsinstallatie en maakte op eigenkracht de reis naar Burgos maken (De Tijd 20 Augustus 1894). De doopplechtigheid werd bijgewoond door de directeur van de North Portland Cement Works, de generaal-vertegenwoordiger van Bulgarije op de tentoonstelling te Antwerpen, een Bulgaarse oud-minister van Publieke Werken en de heer De Meuse, explorateur africaine, vergezeld van drie Congolese stamhoofden (De Tijd 20 Augustus 1894).


1894 Lauro Müller

Foto: Boek ‘Werf Gusto’ 1911- Collectie J. Smulders
Fotograaf: Onbekend.

Vanaf de werf in Slikkerveer vertrok op 30 november 1894 de in Utrecht/Slikkerveer gebouwde zeewaardige baggermachine Lauro Müller. Volgens de bouwlijst van de werf Bonn & Mees was de romp bij hen als bouwnummer 73 voor Smulders gebouwd. De afmetingen waren LxBxH 37,20×6,00×3,00 meter en 94 ton . Het schip had eigen voortstuwing middels een compound stoommachine van 70 IPK. Eigen voortstuwing was voor dit type schepen nog vrij bijzonder. Voor alle zekerheid had het schip ook nog twee masten met zeilen.  Opdrachtgever was de Braziliaanse regering en Santa Catharina in Brazilië was de eindbestemming.

In de collectie  het Maritiem Museum Rotterdam is een koker met een groot aantal tekeningen afkomstig van Bonn & Mees. Misschien geven deze een indruk over de compleetheid van het uitbestede schip ( kokernummer MMR TS4524).


 

Laatst bijgewerkt op: 25 april 2024

Geschiedenis van een Schiedamse scheepswerf