Gistermiddag (20-8-1971) is bij IHC Gusto te Schiedam ’n boorschip te water gelaten. Madame Jacques Benezit, echtgenote van de directeur van Central Exploration-production van de Compagnie Française des Petroles (CFP) verrichtte de doopplechtigheid. Het schip dat de modernste booreenheid ter wereld wordt, is in aanbouw voor de Société Maritime de Service (Somaser), ’n Frans aannemingsbedrijf.
Ruim vier jaar geleden begon men bij de IHC Offshore Divisie al een boorschip te ontwikkelen. Het was toen duidelijk, dat het zoeken naar olie op zee zich naar steeds diepere water zou plaatsen. De bestaande IHC-booreilanden zijn niet geschikt voor boren in dieper water dan plus minus honderd meter. Een boorschip heeft bovendien het voordeel dat het zich zonder hulp snel kan verplaatsen.
Er ontstond een relatie met C F P, die plannen had met een dergelijk schip te gaan werken en die eveneens een aanzienlijke hoeveelheid ontwikkelings- en speurwerk had verricht. Uit deze samenwerking is het hoogst geautomatiseerde boorschip ter wereld ontstaan. Het zal de naam Pélican gaan dragen.
Het schip heeft voldoende voorraad om gedurende drie maanden continu te kunnen werken en hierbij twee boringen van 15.000 voet te verrichten. De temperatuurcondities waaronder het schip kan werken variëren van -15 tot 22 graden Celsius. De romp heeft bovendien een ijsversterking.
Bestemming
De Pélican is met zelfdenkende en zelfbesturende vermogens uitgerust en kan zichzelf zozeer behelpen, dat het zonder enige menselijke stuurmanskunst in volle zee en ongeacht stroming ,windrichting en golfslag zonder ankers op een en dezelfde plaats kan blijven liggen. Het vaartuig is bestemd voor ’t boren naar olie en gas onder de zeebodem en zal in dieper water worden gebruikt, daar waar men de
booreilanden op poten of met de drijvende booreilanden niet meer kan werken. De Dynamic positioning installatie, waarmee het schip voor het op de gewenste plaats blijven is uitgerust, bestaat uit diverse elementen, zoals een meetsysteem, dat afwijkingen van de gewenste positie constateert, een regelsysteem, dat de meetinformatie beoordeelt en verwerkt en dan zo nodig erop reageert.
Voorts vijf dwarsscheepse straalbuizen met schroeven en twee voortstuwingsschroeven, die bestuurd worden door het regelsysteem en die door ’n bepaalde hoeveelheid stuwdruk in een bepaalde richting te geven het schip op de gewenste plaats brengen of houden.
Registratie
Het boorschip heeft bovendien de beschikking over registratieapparatuur, die behalve de procesgegevens de uitwendige condities vastlegt zoals kracht en richting van de wind, stroom en golven. Gewerkt wordt er verder nog met een akoestisch meetsysteem, dat bestaat uit twee bakens op de zeebodem en geluidsontvangers onder de bodem van het schip. Ten behoeve van het gehele regelproces is het schip voorzien van een computer en een reservecomputer, die de eerste controleert en bij uitvallen onmiddellijk gaat vervangen. Het systeem, dat 2 miljoen gulden kost is ontworpen door Breit Engineering, een Amerikaanse maatschappij.
In samenwerking met TNO en een Frans bedrijf dat gespecialiseerd is in meet- en regelapparatuur, Alcatel, heeft Gusto het systeem toepasselijk gemaakt. De Pélican meet 15.000 ton.
Bron: Schiedamsche Courant 21 augustus 1971
Alle foto’s op de helling zijn waarschijnlijk gemaakt door de heer J. Paardekam, de fotograaf van Werf Gusto. De foto’s van het transport van het dekhuis en montage van de boortoren zijn gemaakt door Fotobureau Kramer uit Rotterdam.
Laatst bijgewerkt op: 29 augustus 2023
