Het kantoorgebouw voor de firma Overbeek had als vierde gebouw in Europa een spectaculaire hangconstructie. De glazen gevel van het Marconihuis was voorzien van een metallic laagje van goud en koper. Die goudkleur gaf het gebouw de bijnaam Goldfinger.

De bouw van het merkwaardige kantoorpand nabij het Marconiplein, uitgevoerd in opdracht van de N.V. Handelmaatschappij v/h Overbeek & Co., is in de laatste fase getreden. Dat wil -en dat is het merkwaardige- dan zeggen dat het laagste punt van de verdiepingsbouw is bereikt. Al die twaalf verdiepingen immers zijn niet netjes van beneden naar boven op elkaar gestapeld, maar in omgekeerde richting tot stand gekomen door ze rondom de in glijbekisting opgetrokken betonnen kern van boven af met metalen trekstangen op te hangen aan een paraplu-constructie.

Men is nu bezig met de laatste etappe, het bekleden van de gevels met een dubbele beglazing, waarbij goudglas wordt gebruikt om zon, warmte en koude uit het gebouw te weren.
Bron: Het Vrije Volk 19 mei 1965.

Ongebruikelijke constructie
Het kantoorgebouw voor de firma Overbeek werd ontworpen door de Amsterdamse architecten Frits Verbruggen (1916-1971) en Peter Goldschmidt (1923-1987). Een belangrijke rol bij het ontwerp was weggelegd voor de hoofdconstructeur: raadgevend bureau Aronsohn. De staalconstructie werd door de scheepswerf Gusto en de gevel door scheepswerf De Schelde uitgevoerd. Het ontwerp baarde veel opzien vanwege de ongebruikelijke constructiemethode. Het was het vierde gebouw in Europa met een dergelijke hangconstructie en na het hoofdkantoor van Philips in Eindhoven het tweede in Nederland. De bouw leidde tot enthousiaste verhalen en spectaculaire foto’s in de kranten. Het is een project kenmerkend voor de optimistische jaren zestig: snel, visionair en technisch: een glijbekisting, een hangconstructie en een glazen gevel. Voordeel van zo’n hangconstructie was de grote vrijheid op beganegrond-niveau. Voor constructeurs was het feit dat hangende staven slanker zijn dan dragende kolommen interessant. Ook zou deze constructiemethode twee keer zo goedkoop zijn als een traditionele bouwwijze.

Goldfinger
De gevel bestond uit aluminium elementen van 1,80 bij 3,50 m. Er was een extra deklaag van roestvrij staal vanwege de locatie aan de rand van het Rotterdamse haven- en industriegebied. Het glas was voorzien van een metallic laagje van goud en koper. Die goudkleur gaf het gebouw de bijnaam Goldfinger, naar de toen populaire James Bondfilm. Deze zonwerende coating gaf een besparing op de koelings- en verwarmingskosten en maakte buitenzonwering overbodig. Op iedere verdieping was slechts één te openen raam. Dit was het gevolg van een oude Rotterdamse bepaling dat elk bouwwerk per verdieping minimaal één te openen raam moest hebben, ‘opdat de werkster haar stofdoek uit kan slaan.’
Bron: Wederopbouw Rotterdam.

Alle foto’s: Digitale Collectie St. Erfgoed Werf Gusto – Fotografie: J. Paardekam.
Lees hier het volledige verhaal over dit opvallende gebouw.

Laatst bijgewerkt op: 29 oktober 2023