Diep verankerd in de aarde, machtig en massief, hoog oprijzend in het luchtruim naast de Machinefabriek, stond daar de oude fabrieksschoorsteen. Nog hoger reikte de slanke metalen draad met de platina spits, die met noodweer de bliksemstralen als ’t ware uitnodigde daar hun woest spel te beëindigen en hun vernietigende krachten in de schoot van de altijd bereid zijnde aarde te ontlasten.
Jaar na jaar was de N.V. Wester tevergeefs op hem losgestormd, rukte dan nijdig de dikke rookwolken, die hij verspreidde aan flarden, zodat zij wonderlijke figuren vormden, die met grote snelheid werden voortgedreven in de sombere winterhemel. Als je dan onder aan zijn voet stond en omhoog keek naar die voorbij zwevende wolken, kreeg je het gevoel als toen op die kleine vrachtzoeker, worstelend in de kolkende golf van Biscaje, waarbij je maag feilloos de werking imiteerde van een knarsende lenspomp. Sommige dee!nemers a.an een zekere proefvaart met een der Gustoscheppingen op een Noordzee die swing-neigingen vertoonde, kennen dat gevoel wel… Lees verder De Fabrieksschoorsteen
