Categorie archieven: Markante Personeelsleden

In Memoriam, Markante Personeelsleden

ir. Bart Boon

Leestijd: 2 minuten
Foto: SWZ|Maritime.
Fotograaf: Onbekend.

Bart Boon (1945-2018) was scheepsbouwer en daarnaast geïnteresseerd in geschiedenis. Hij volgde de studie Scheepsbouwkunde aan de Technische Hogeschool in Delft. In juli 1970 is hij als s.i. afgestudeerd. Na zijn studie Scheepsbouwkunde in Delft in 1971 heeft hij met een beurs van Lloyd’s Register een wereldstudiereis gemaakt om meer te weten te komen over scheepsbouw in ontwikkelingslanden (Londen, Rio de Janeiro, Lima, Taipeh, Calcutta, Visakhapatnam, Bombay). Op 15 april 1972 begon hij bij de Werf Gusto binnen de rekengroep van de tekenkamer scheepsbouw. 

Eind 1972 werd hij opgenomen in het team dat de kort tevoren in opdracht gekregen CO 928 Viking Piper als voorontwerp mocht uitwerken. Boon’s inbreng was vooral het behartigen van de constructieve sterkte van het ontwerp. Hij was ook lid van het onwerpteam voor de kraanschepen Balder en Hermod  en was verantwoordelijk voor constructieve vormgeving en sterkte. Betrokken bij verschillende civiele eilanden, boorschepen en Maersk Explorer.

Na de aankondiging van de sluiting van de werf in 1977 heeft hij vier maanden bij de scheepswerf Merwede gewerkt teneinde, zonder enig succes, een afdeling voor diepzee mijnbouw op te zetten. Begin 1978 bij het inmiddels opgerichte Gusto Engineering teruggekeerd om daar samen met zijn collega’s Wim Schoonmade en Ad van der Lugt leiding te geven aan de ontwerpafdeling.

Na sluiting van de werf in 1978 bleef hij nog enkele jaren bij RSV-Gusto Engineering (thans GustoMSC). In 1986 wed hij benoemd door J.D. Bax als een van de twee adjunct-directeuren van Gusto Engineering. In 1987 is hij na verschil van inzicht met J.D. Bax, vertrokken naar TU Delft. Bart ontwikkelde een grote kennis van materialen en constructies, die hij in de periode na Gusto Engineering bij de TU Twente en daarna als hoogleraar bij de TU Delft en de University Essen-Duisburg kon uitdragen. In Delft gaf hij leiding aan het sterktelaboratoriurn. Tijdens zijn loopbaan nam Bart deel aan een aantal internationale organisaties zoals ISSC en ISO. Hij heeft regelmatig gepubliceerd, onder andere in SWZMaritime en bij de SNAME. Na zijn pensionering ontplooide Bart zich als zelfstandig adviseur. Hoewel hij grote rekenpartijen niet uit de weg ging, maakte hij liever eerst een snelle berekening met de hand om een probleem in de vingers te krijgen. Dit droeg hij uit in zijn jaarlijkse cursus die veel belangstelling kreeg bij de maritieme en off-shore-industrie. Daarnaast ontwikkelde hij zijn fascinatie voor technische geschiedenis.

Gedurende enige jaren heeft hij in samenwerking met verschillende oud-werknemers van de Werf Gusto en GustoMSC zich toegelegd om zo veel mogelijk herinneringen aan dat zo bijzondere bedrijf te bewaren voor het nageslacht. Daarbij had de vroege geschiedenis (1862-1911) van het bedrijf zijn bijzondere aandacht. Op 4 juni 2018 overleed Bart.  Hij is 73 jaar geworden. 

Publicaties:

 

Laatst bijgewerkt op: 7 mei 2024

In Memoriam, Markante Personeelsleden

ir. Bart Boon

Leestijd: 2 minuten
Foto: SWZ|Maritime.
Fotograaf: Onbekend.

Bart Boon (1945-2018) was scheepsbouwer en daarnaast geïnteresseerd in geschiedenis. Hij volgde de studie Scheepsbouwkunde aan de Technische Hogeschool in Delft. In juli 1970 is hij als s.i. afgestudeerd. Na zijn studie Scheepsbouwkunde in Delft in 1971 heeft hij met een beurs van Lloyd’s Register een wereldstudiereis gemaakt om meer te weten te komen over scheepsbouw in ontwikkelingslanden (Londen, Rio de Janeiro, Lima, Taipeh, Calcutta, Visakhapatnam, Bombay). Op 15 april 1972 begon hij bij de Werf Gusto binnen de rekengroep van de tekenkamer scheepsbouw. 

Eind 1972 werd hij opgenomen in het team dat de kort tevoren in opdracht gekregen CO 928 Viking Piper als voorontwerp mocht uitwerken. Boon’s inbreng was vooral het behartigen van de constructieve sterkte van het ontwerp. Hij was ook lid van het onwerpteam voor de kraanschepen Balder en Hermod  en was verantwoordelijk voor constructieve vormgeving en sterkte. Betrokken bij verschillende civiele eilanden, boorschepen en Maersk Explorer.

Na de aankondiging van de sluiting van de werf in 1977 heeft hij vier maanden bij de scheepswerf Merwede gewerkt teneinde, zonder enig succes, een afdeling voor diepzee mijnbouw op te zetten. Begin 1978 bij het inmiddels opgerichte Gusto Engineering teruggekeerd om daar samen met zijn collega’s Wim Schoonmade en Ad van der Lugt leiding te geven aan de ontwerpafdeling.

Na sluiting van de werf in 1978 bleef hij nog enkele jaren bij RSV-Gusto Engineering (thans GustoMSC). In 1986 wed hij benoemd door J.D. Bax als een van de twee adjunct-directeuren van Gusto Engineering. In 1987 is hij na verschil van inzicht met J.D. Bax, vertrokken naar TU Delft. Bart ontwikkelde een grote kennis van materialen en constructies, die hij in de periode na Gusto Engineering bij de TU Twente en daarna als hoogleraar bij de TU Delft en de University Essen-Duisburg kon uitdragen. In Delft gaf hij leiding aan het sterktelaboratoriurn. Tijdens zijn loopbaan nam Bart deel aan een aantal internationale organisaties zoals ISSC en ISO. Hij heeft regelmatig gepubliceerd, onder andere in SWZMaritime en bij de SNAME. Na zijn pensionering ontplooide Bart zich als zelfstandig adviseur. Hoewel hij grote rekenpartijen niet uit de weg ging, maakte hij liever eerst een snelle berekening met de hand om een probleem in de vingers te krijgen. Dit droeg hij uit in zijn jaarlijkse cursus die veel belangstelling kreeg bij de maritieme en off-shore-industrie. Daarnaast ontwikkelde hij zijn fascinatie voor technische geschiedenis.

Gedurende enige jaren heeft hij in samenwerking met verschillende oud-werknemers van de Werf Gusto en GustoMSC zich toegelegd om zo veel mogelijk herinneringen aan dat zo bijzondere bedrijf te bewaren voor het nageslacht. Daarbij had de vroege geschiedenis (1862-1911) van het bedrijf zijn bijzondere aandacht. Op 4 juni 2018 overleed Bart.  Hij is 73 jaar geworden. 

Publicaties:

 

Laatst bijgewerkt op: 7 mei 2024

Markante Personeelsleden

Stef Meeder 1935-2024

Leestijd: 2 minuten
Stef Meeder.

Als u denkt dat Gusto Schiedam alleen maar projecten voor de olie-industrie levert, dan heeft u het mis. Gusto Schiedam leverde ook eens een complete Hammond-organist. Ongeveer 21 jaar geleden, om precies te zijn in 1949, kwam er bij de afdeling Personeelszaken een knaapje van 14 jaar solliciteren voor leerling-tekenaar. Hij had de M.U.L.O. doorlopen, en zoals veel jongens had hij geen flauw idee van wat hij wilde gaan doen. Deze knaap kon aardig illustratief tekenen. Z’n moeder besloot toen dat hij tekenaar moest worden. Helaas pakte het geheel anders uit. In plaats van illustratief tekenaar moest hij zich gaan installeren achter een technisch tekenbord bij Gusto. Hiervoor had zich al een complete scène afgespeeld, want toen hij bij Gusto kwam, zag men in eerste instantie totaal niets in hem. Treurig en geheel terneergeslagen blies hij toen de aftocht. Maar z’n moeder zorgde (via een kennisje van haar die bij Gusto werk­zaam was) er voor dat hij toch bij Gusto terechtkwam. Na een paar schoenen te hebben versleten van het heen-en-weergeloop, was hij dan uiteindelijk aangenomen als leerling-tekenaar.

Z’n eerste werkzaamheden bestonden uit het omzomen van tekeningen, het halen van pakjes shag aan de overkant, etc. Z’n superieuren bezorgde hij grijze haren van ellende. Het is dan ook verscheidene malen voorgekomen dat hij op het punt stond om ontslagen te worden. Echter, met veel soebatten en smeken, streken de heren de handen door het haar en … ach, ze wilden het dan nog wel een keer proberen met hem.

Toch was er een ding wat zeer in hem bewonderd werd, namelijk zijn muzikale gave. Er werd een bandje geformeerd waarin hij als pianist vertegenwoordigd was. Ook was er inmiddels een personeelsbandje opgericht, wat in de kantine uitvoeringen gaf. In de avonduren werd er met de meisjes van het kantoor een ballet ingestudeerd …… u kunt raden wat daarvan terechtkwam. Door de intensiviteit waarmee hij zich met de muziek bezighield, voelde hij meer voor de piano dan voor het tekenbord. Op 20-jarige leeftijd verliet hij Gusto om de dienstplicht te gaan vervullen.

Na dienst kwam hij niet meer bij Gusto terug. Hij werd assistent-bedrijfsleider bij een grote orgelzaak in Rotterdam, waar hij de techniek van het orgelspelen al gauw onder de knie had. Op bloemencorso’s tentoonstellingen en in bioscopen speelde hij vaak … , tot groot genoegen van de luisteraars. Maar ja, zo wispelturig als hij was, begon hij voor zichzelf. Hij dacht, wat een ander kan, dat kan ik ook. In Schiedam vestigde hij zich met een grote orgelzaak, een unieke zaak. Momenteel is het een van de grootste zaken van Nederland, en ook een van de bekendste.

U zult wel begrepen hebben over wie ik het heb, Stef Meeder! Door insiders de opvolger van Cor Steyn genoemd. Stef speelt voor radio, T.V., in het Feijenoord stadion, enz. Wanneer je aan Stef Meeder vraagt wat z’n leukste tijd is geweest, dan antwoordt hij oprecht; “Gustotijd”.

Stef Meeder overleed is 23 oktober 2024 op 89-jarige leeftijd in zijn woonplaats Breda overleden.

Bron+Foto: IHC Het Zeskant november 1970
Overlijden van Stef Meeder
Fotograaf: Onbekend

 

Laatst bijgewerkt op: 2 november 2024

Herinneringen aan Gusto, Jubilea, Markante Personeelsleden

100ste Geboortejaar G. van der Gaag (1922)

Leestijd: 3 minuten

Er was op donderdag 24 augustus 1967 weer reden genoeg om er een feestdag van te maken. Dit gold speciaal voor de heren W. van Aaken, J. van den Berg, J. Bijl en G. van der Gaag, die allen 25 jaar geleden voor de eerste maal onze poort binnenstapten. De heer ir. A. H. M. Smulders sprak in de grote zaal dit kleine maar selecte scheepsbouwgezelschap toe. Als bewijs van het vakmanschap van de werknemers met een langdurig dienstverband noemde hij de bouw van het interessante en technisch ingewikkelde booreiland Chazar. Ook door uw kennis en ervaring, zo vervolgde hij, worden dergelijke opdrachten juist bij Gusto geplaatst. Het werd echter niet alleen bij woorden gelaten. De jubilarissen ontvingen uit handen van de heer Smulders enkele geschenken: het zilveren Gusto-insigne werd hen opgespeld, bovendien mochten ze een gouden polshorloge en een cadeau onder couvert in ontvangst nemen. Ook werd hen nog het vererend getuigschrift van de Nederlandse Maatschappij voor Nijverheid en Handel uitgereikt. De dames werden voor hun goede zorgen bedacht met een grote doos bonbons. Een kopje koffie en een bezoek aan de modellenzaal besloot deze feestelijke morgen.

Bron: Het Zeskant september 1967

Lees verder 100ste Geboortejaar G. van der Gaag (1922) →

Laatst bijgewerkt op: 25 augustus 2022