Foto: Digitale Collectie St. Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
Op de werf Gusto is het min of meer een traditie, dat te waterlatingen op Zaterdagmiddag plaats vinden. Niet alleen voorkomt dit langdurige onderbreking van het gewone werk, maar het biedt de vele medewerkers van de werf gelegenheid met hun gezinnen het gebeuren te komen gade slaan. Zaterdagmiddag was het niet anders. Uit alle richtingen kwamen de arbeiders, velen met hun vrouwen en kinderen, in de richting van de Maasdijk gewandeld. Spoedig stond het tussen de beide hellingen zwart van de mensen, zodat de arbeiders die de laatste voorbereidingen voor de stapelloop moesten treffen nog wel eens een waarschuwend .,Pas op” moesten laten horen.
Om precies half 3 betraden de genodigden het platvorm voor de Biscaya. Mevr. Dammers haalde de handle over, zodat de laatste belemmering werd weggenomen; even aarzelde het schip het koude water in te gaan, maar toen schoof het, langzaam vaartwinnend. onder het gebrul van sleepboten en patrouillevaartuigen de Maas in. De echtgenote van een der directeuren van Dammers en v. d Heide’s Scheepvaart- en Handelsbedrijf N. V. had nog juist de tijd om met een forse zwaai de in rood-wit-blauwe linten gevatte fles champagne tegen de boeg te smijten en te zeggen: „Ik doop U “Biscaya”.
Het was bijna massa- en haastwerk, want onmiddellijk hierop verliet het gezelschap het platvorm om zich naar de overkant te spoeden, waar de Casablanca op de doop wachtte. Hier was het Mevr. Heide, die de plechtigheid verrichtte. De beide coasters van 725 ton werden in December van het vorige jaar bij de N. V. Werf Gusto, voorheen Firma A. F. Smulders, besteld voor het hier boven ge-noemde scheepvaartbedrijf. De lengte is 47.50 m., breedte 8.50 m. de holte 3.50/4.35 m. Het is een raised quarter deck type met een 400 P.K. M.A.N. motor.
De reders gaven voor de bouw bijzondere aanwijzingen en de speciale eisen, welke gesteld werden, deden het type van een normale coaster afwijken, De schroefassen zijn over de gehele lengte van een bronzen voering voorzien; de schroefaskokers wijken af van het normaal toegepaste type. Eén man bedient aan de laadlier de hijs, de hanger en de geitrommels, vanaf dezelfde plaats. Onmiddellijk na de stapelloop werden de kielen gelegd voor nog twee coasters van hetzelfde type, die wellicht in Januari of Februari van de helling zullen lopen.
Bron: Nieuwe Schiedamsche Courant, 25 september 1950
In 1965 onderweg van Santander naar Puerto Rico aan de grond gelopen ter hoogte van Kaap Verdi. De sleepboot Gelderland heeft nog een aantal geprobeerd het schip los te trekken. Echter dit mislukte. Het schip werd total loss verklaard op 4-02-1966.
