Foto: Digitale Collectie St. Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
Op de werf Gusto is het min of meer een traditie, dat te waterlatingen op Zaterdagmiddag plaats vinden. Niet alleen voorkomt dit langdurige onderbreking van het gewone werk, maar het biedt de vele medewerkers van de werf gelegenheid met hun gezinnen het gebeuren te komen gade slaan. Zaterdagmiddag was het niet anders. Uit alle richtingen kwamen de arbeiders, velen met hun vrouwen en kinderen, in de richting van de Maasdijk gewandeld. Spoedig stond het tussen de beide hellingen zwart van de mensen, zodat de arbeiders die de laatste voorbereidingen voor de stapelloop moesten treffen nog wel eens een waarschuwend .,Pas op” moesten laten horen.
Om precies half 3 betraden de genodigden het platvorm voor de Biscaya. Mevr. Dammers haalde de handle over, zodat de laatste belemmering werd weggenomen; even aarzelde het schip het koude water in te gaan, maar toen schoof het, langzaam vaartwinnend. onder het gebrul van sleepboten en patrouillevaartuigen de Maas in. De echtgenote van een der directeuren van Dammers en v. d Heide’s Scheepvaart- en Handelsbedrijf N. V. had nog juist de tijd om met een forse zwaai de in rood-wit-blauwe linten gevatte fles champagne tegen de boeg te smijten en te zeggen: „Ik doop U “Biscaya”.
Het was bijna massa- en haastwerk, want onmiddellijk hierop verliet het gezelschap het platvorm om zich naar de overkant te spoeden, waar de Casablanca op de doop wachtte. Hier was het Mevr. Heide, die de plechtigheid verrichtte. De beide coasters van 725 ton werden in December van het vorige jaar bij de N. V. Werf Gusto, voorheen Firma A. F. Smulders, besteld voor het hier boven ge-noemde scheepvaartbedrijf. De lengte is 47.50 m., breedte 8.50 m. de holte 3.50/4.35 m. Het is een raised quarter deck type met een 400 P.K. M.A.N. motor.
De reders gaven voor de bouw bijzondere aanwijzingen en de speciale eisen, welke gesteld werden, deden het type van een normale coaster afwijken, De schroefassen zijn over de gehele lengte van een bronzen voering voorzien; de schroefaskokers wijken af van het normaal toegepaste type. Eén man bedient aan de laadlier de hijs, de hanger en de geitrommels, vanaf dezelfde plaats. Onmiddellijk na de stapelloop werden de kielen gelegd voor nog twee coasters van hetzelfde type, die wellicht in Januari of Februari van de helling zullen lopen.
bron: Nieuwe Schiedamsche Courant, 25 september 1950
Dezer dagen arriveerde te Belawan uit Nederland de coaster „Biscaya”, het eerste van twee voorzieningsschepen, die de ALRI (Indonesische marine) heeft aangekocht. De ,,Biscaya”, die 19 Maart uit Rotterdam vertrok, bracht een lading van 500 ton cement mee, die in Belawan werd gelost. Het zusterschip, de ,,Casablanca”, wordt binnenkort verwacht. Beide schepen werden in October 1950 op de Schiedamse scheepswerf „Gusto” gebouwd. De tonnage van de schepen bedraagt 750 ton. Zij zijn voorzien van een viertakt 6 cylinder ,,Werkspoor” motor met een capaciteit van 450 PK en kunnen een snel-heid ontwikkelen van 10 mijl per uur.
bron: Het nieuwsblad voor Sumatra, 5 mei 1951
Roepletters PDDJ
Werf = N.V. Werf Gusto v/h firma A.F. Smulders in Schiedam (969)
BRT = 499 DWT = 710
L.o.a. x Br. x Diepte = 51,01 x 8,54 x 2,87
Motor = 4T 8 cil. MAN (285×420) 395 rpk – 9,5 knopen
Op 23 september 1950 te water als BISCAYA voor Dammers & Van der Heide’s Scheepvaart- & Handelsbedrijf N.V. en N.V. Motorscheepvaart Maatschappij Rotterdam in Rotterdam. In oktober 1950 opgeleverd.
In maart 1951 verkocht naar Indonesië via ‘Timur’ Handel- en Scheepvaartmaatschappij N.V.
In mei 1951 overgedragen als BISCAYA – A 825 voor de Indonesische Marine, thuishaven Djakarta (spelling in 1970 Jakarta), vlag Indonesië.
In 1961 BANGGAI.
In 1986 uit het bestand van Marine schepen.
Bron: shipspotters.nl
