Foto: Digitale Collectie St. Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
Voor de bouw van een autotunnel van 2,5 km lengte onder de rivier de Parana is bij de IHC-Holland een hefponton besteld door de Argentijnse Comision Interprovineial del tunel subfluvial Parana-Sante Fé.
De methoden om een tunnel te bouwen met behulp ven een hefeiland is een nouveauté in de tunnelbouwtechniek en is noodzakelijk in verband met de sterke stroom, die continu op de Parana voorkomt. Het hefeiland zal worden uitgerust met een gecompliceerd stel van 10 lieren, waarmede de 65 m lange tunnelstukken met een diameter van 12 meter tussen de poten van de ponton kunnen worden afgezonken.
Dit hefeiland zal worden uitgerust met het Gusto-hefsysteem, dat reeds eerder werd toegepast aan de kraaneilanden, die aan de pieren voor IJmuiden werken, en op de booreilanden die voor de olie-industrie werden gebouwd. De afmetingen van de ponton bedragen 38,60 x 90 x 3 m. Het hefeiland is uitgerust met vier poten van elk 62 meter lang. De leveringstijd is negen maanden, het hefeiland zal worden gebouwd door IHC Holland op de werven van haar vennoten Werf Gusto te Schiedam en Verschure en Co. te Amsterdam.
Een booreiland voor de Franse olie-industrie is daar ook in aanbouw; het zal voor de kust van West-Afrika in bedrijf worden gesteld.
bron: Het vrije volk : democratisch-socialistisch dagblad 26-07-1965
Herinneringen van Robert Smulders bij de bouw van de Rio Parana
IHC kreeg de opdracht van het Duitse bedrijf ‘Hochtief’ die zelf of in samenwerking met de Italiaanse baggeronderneming ‘Vianini’, een contract had met de genoemde ‘Commission Interprovincial’ etc.
Parana en Santa Fe waren provinciale hoofdsteden, beide gelegen aan de oevers van de rivier Parana, en beide goed te zien vanaf ieders kant.
Voordat de tunnel bestond was het zo’n 100/150 km tussen beide steden over de weg. De bouw van een tunnel was dus van het grootste belang voor de lokale economie.
Nadat het eiland ter plaatse was aangekomen werd het in bedrijf gesteld door de Gusto “service engineer” Co Wijchers .
Op de foto’s ter plaatse genomen ziet men in de verte heel goed de cutterzuiger “Maria Valeria”, bij Gusto gebouwd, en die bezig is de geul te baggeren waar de tunnel secties in afgezonken moesten worden.
Bij het in gebruik nemen van het hefeiland hebben zich enige incidenten voor gedaan die tot gevolg hadden dat ‘Hochtief’ op hoge poten naar Schiedam kwam met het dringende verzoek dat iemand van de directie meteen naar Argentinië zou afreizen om het probleem “op te lossen” en dan met een verklaring moest komen dat het hefeiland voor 100% veilig is.
Ondergetekende reisde toen naar Parana via Buenos Aires en het lokale vliegveld van Santa Fe waar gestart en geland werd op een drassig weiland. Vanaf dit vliegveld ging men per taxi naar de aan de rivier gelegen aanleg/vertrek van de “Lancha” naar Parana, een boottrip van zo’n 30 minuten.
Het probleem bestond uit het verzakken van de poten na of tijdens het voordrukken op iedere nieuwe standplaats. Dit verzakken van zo’n 20/40 cm vond totaal onverwachts plaats en ging gepaard met een grote klap en veel lawaai die al de Argentijnen aan boord naar de reddingsboten deed rennen. Co Wijchers echter bleef uiterst kalm en begaf zich rustig naar de bedieningscabine om het eiland recht te zetten.
Na het rechtzetten bleven andere verzakkingen op een bepaalde locatie uit en wij hebben toen ‘Hochtief’ en de autoriteiten verzekerd dat het eiland veilig was en dat de oorzaak waarschijnlijk gezocht moest worden in het wegbaggeren van de klei, die daar sinds altijd gelegen had, en die daardoor ietsje pietsie onstabiel geworden was.
Wel is er toen afgesproken dat na iedere verplaatsing Co Wijchers of een door hem opgeleide Argentijn zich continue in de bedieningscabine moest bevinden tijdens de periode dat het hefeiland zich boven water bevond met het hefsysteem geactiveerd.
Tekst: Robert Smulders
