Foto: Digitale Collectie St. Erfgoed Werf Gusto – Fotograaf: Onbekend.
In 1958 kreeg Werf Gusto van Shell de opdracht in een technische studie een jacking systeem te ontwikkelen, dat geen inbreuk zou plegen op de bestaande octrooien van Delong en LeTourneau. Een jaar later kreeg Werf Gusto, als follow-up van deze studie, van het oliebedrijf een contract om het eerste hefeiland voor de Offshore industrie te bouwen buiten de USA. Shell was van plan om het onderscheidende achtpotige boorplatform Seashell in te zetten voor de kust van Qatar, en het te gebruiken om te boren in wateren tot 30 meter diep. Hoewel drie of vier poten voldoende zou zijn geweest om het gewicht van de Seashell te dragen, richtten August (Smulders), en zijn technische vrienden van Shell, zich op het ontwerp van een “Safety First” platform, en daarom gekozen hebben voor in totaal acht poten, in vier paren van twee relatief dicht bij elkaar geplaatste poten. In die dagen, was operationele ervaring met dit soort eilanden nog zeer beperkt, en het was geruststellend dat een dergelijke uitvoering het platform veiliger zou maken als maatregel tegen het schuren rond de poten, zoals zo vaak gebeurt in ondiepe wateren in de buurt van de kust.
Bron: The roots – from Gusto Shipyard to GustoMSC.
