In de vroege avond van 2 januari 2024 overleed Joop Lemson in de leeftijd van 77 jaar. Hij wist al geruime tijd dat hij ongeneeslijk ziek was en heeft bewust naar het einde toegeleefd en de zaken eromheen geregeld. Want zo was hij. Alles regelen.
Zijn carrière in de scheepsbouw begon in 1964 bij de Werf Gusto in Schiedam, waar vader en broers ook al werkzaam waren.
Hij startte als leerling meubelmaken / scheepsbeschieten. Na het behalen van het Bemetel-diploma in 1966 mocht hij 6 maanden aan boord meelopen bij een allround scheepstimmerman. Hij moest direct ‘omscholen’, want ‘schepen werden meer van ijzer dan van hout gemaakt’. Na een proefperiode in de koperslagerij, werd hij geplaatst bij de werkvoorbereiding. Daar maakte hij begrotingen vanaf pijpschema’s, bewaakte de levertijden etc. Toen in 1974 het Centraal Bedrijfsbureau werd opgericht, werd hij daarin aangesteld als Groepsleider Pijpleidingen. Hij was nauw betrokken bij de invoering van Netwerkplanning en isometrisch schetsen.
Als gevolg van de herstructurering van de Nederlandse Scheepsbouw moest Werf Gusto in 1978 de poorten sluiten. Op 13 juli werd het (niet verkochte) boorschip CO950 te water gelaten. Hij werd samen met een collega gevraagd te helpen om in 10 weken tijd het schip ‘opleg klaar’ te maken. De overdracht aan de RDM vond plaats op 31 augustus 1978.
De bemiddelingsperiode die daarna volgde, was uiterst zorgelijk voor hem en zijn gezin, want alle vacatures bij RSV waren al vervuld. Pas na 6 stressvolle maanden kwam er op het Bedrijfsbureau van Verolme een plaats vrij om personeel uit te lenen aan andere bedrijven, omdat de nieuwbouw van Verolme ging sluiten. Later kwam er gelukkig een plaats vrij bij Wilton-Fijenoord Schiedam in het eigen vakgebied. Aanvankelijk op de tekenkamer en daarna als leidinggevende over de activiteiten voor fabricage, montage en installatie van leidingwerk voor twee onderzeeboten voor Taiwan. Toen kwam het bericht dat ook de nieuwbouw van Wilton-Fijenoord ging sluiten.
Hij koos toen voor een geheel andere branche; de tuinbouw. Als acquisiteur van grondmatten bezocht hij landelijk vele tuinders. Hij verkocht zijn eerste project: cherrytomaten. De uitvoering van al die projecten liet echter veel te wensen over. Om klanten zover te krijgen dat ze alsnog de rekeningen zouden betalen, ging hij de nazorg van alle eerdere projecten doen. Buitenstaanders verklaarden hem voor gek. Het thuisfront wist maar al te goed dat hij het helemaal niet naar zijn zin had.
Hij werd getipt over een vacature in de pijpenfabricage bij IHC Nieuwbouw. Contact werd gelegd met Hoofd Productie en de aanstelling per 1 februari 1991 tot Chef Pijpenfabricage / montage was een feit. Maar ook bij IHC bleef niets hetzelfde. De fabricage en montage van pijpleidingen werd uitbesteed. Hij werd Chef Pre-outfit, kreeg de verantwoording over de Timmerloods en de coördinatie van de Schilderloods. Daarna volgde de benoeming tot Productieprojectleider Schepenhal. Hij ging met pensioen op 1 december 2011. Hij bleef nog een jaar, op parttime basis om te helpen met allerlei klussen.
IHC en Gusto hebben hem altijd na aan het hart gelegen. Zo werd hij ook lid van de History Group GustoMSC., die zich bezighoudt met de geschiedenis van Werf Gusto en MSC. Het gaf hem ook veel voldoening om het ‘berichtenverkeer’ over het wel en wee van IHC Holland aan wel 130 gepensioneerden en belangstellenden rond te sturen. Wij zijn er trots op dat hij al die jaren onze collega was. Wij hebben hem leren waarderen als een kundig, aimabel, vriendelijk, ‘mensenmens’.
Schiedam 5 januari 2024,
W. A. H. M. Vossen (Wim)
Laatst bijgewerkt op: 5 januari 2024
