Op maandag 12 mei, ’s morgens half acht, vertrokken wij met 31 jongens, 5 leiders en Mej. Heijnen als gast, uit Schiedam. De reis ging over IJsselmonde, waar nog drie jongens uit Slikkerveer opgevangen werden. Bij Wuustwezel passeerden wij de grens, waarna we om 9.15 uur in Antwerpen arriveerden, waar wij op het marktplein even de benen strekten en van de koffie genoten. Daarna bezichtigden we o.a. het stadhuis, de Brabofontein en de O.L. Vrouwekerk, die een der grootste Gotische kerken van België is. Ook gingen we nog naar de Scheldekade, waar we van het fantastische uitzicht genoten.
Weer in de bus gezeten, vervolgden we onze reis door de Scheldetunnel en via St. Niklaas naar Waasmunster, waar we onze maaltijden zouden gebruiken en onze bagage achterlieten. Na het eten vertrokken we naar Brussel. Bij het Paleis van Justitie bewonderden wij het panorama op de benedenstad met in de verte het boven alles uitstekende Atomium. Na veel gewacht te hebben voor de ontelbare stoplichten in Brussel, kwamen we bij de Expo aan, waar we door de Vermakelijkhedenpoort het terrein betraden. Tussen de verschillende stands door kwamen we uit op de Belgiëlaan, op het eind waarvan het Atomium pronkte. Nadat we afgesproken hadden om half zeven bij het paviljoen van de Metallurgie (ons vaste verzamelpunt) elkaar weer te ontmoeten, gingen de groepen uiteen, We bezochten o.a. het Congopaviljoen, de mijnen, de missie, en nog vele andere paviljoens. De Nederlandse inzending was voor ons een vertrouwd gezicht. Op een der stands was nl. een gedeelte van een schip nagemaakt, o.a. het achterdekhuis, een levensgrote mast en een laadboom. Op het dek van het schip stonden wat ligstoelen, die veel aftrek vonden bij vermoeide bezoekers. Ook brachten we nog een bezoek aan de stallen, waar door buitenlanders om de haverklap gevraagd werd hoe laat de koeien werden gemolken. In het bolvormige paviljoen stonden verschillende maquettes van de Delta- en Zuiderzeewerken. Zo was het zoetjes aan bij zessen geworden en als sluitstuk maakten we een rondrit met het auto-treintje. Weer bij het Atomium aangekomen, troffen we daar de andere groepen aan en gezamenlijk gingen we naar Vrolijk België. Daar in dat imitatiestadje herleeft de tijd van 50 jaar geleden. Dames in oude gewaden, een ouderwetse bloemenman, een fanfare in gala, enz. enz. Vanuit Vrolijk België bezochten we het Lunapark, waar we ons leven waagden in de achtbaan.
Zo was deze dag haast weer om en verlieten we het terrein over het Belgiëplein, waar gekleurde fonteinen een fantastisch schouwspel opleverden. ln de bus aangekomen, merkten we, dat er drie jongens ontbraken: die waren namelijk even het hoognodige wezen doen. Maar eindelijk zat iedereen en vertrokken we naar Waasmunster. Onderweg moest onze bus linksaf slaan, maar aangezien er nogal wat tegenliggers waren, stopte hij op de oversteekplaats. Plotseling een gegier van remmen, een klap, we keken elkaar aan en begonnen op die domme Belgen te schelden, maar toen we op het nummerbord keken, bemerkten we, dat het een Nederlander was. Het was een gloednieuwe Opel, waarvan nu niet veel meer heel was. We hebben daar nog een klein uur in de kou gestaan en toen we dan ook eindelijk bij onze slaapplaatsen aankwamen, was er een geren van wie het eerst in bed lag. Nadat de lichten uit waren, sliep al gauw iedereen.
Dinsdag 13 mei
Na een uur later opgestaan te zijn dan voorgenomen was (vanwege het nachtelijk oponthoud) gingen we aan het ontbijt. Toen we onze lunchpakketten in ontvangst genomen hadden vertrokken we weer fit naar de Expo. Deze keer betraden we het terrein via de Mogendhedenpoort. Het weer werkte nu erg mee, want de zon straalde als nooit te voren. Eerst zijn we naar de stand van de posterijen geweest, waar sommigen een speciale serie postzegels kochten en anderen een kaartje naar huis stuurden. Daarna bezochten we o.a. Rusland. Dat Russische paviljoen was eigenlijk één brok propaganda: folders hier, folders daar. Ook hebben we daar de spoetnik bewonderd, alsmede de cabine, waarmee de hond Laika naar boven is geschoten. In het souterrain hebben we ons zelf op de televisie gezien, er werd nl. een T.V.-camera op het publiek gericht en vlak er naast stond een ontvangtoestel. Na onze lunch, die wij in het restaurant van het Vaticaan gebruikten, waar we bemerkten dat er veel belangstelling bestond voor bierglazen, wat af en toe benarde ogenblikken opleverde, bezochten we de Franse inzending, die wel erg verwarrend werkte. Het Amerikaanse paviljoen berust veel op show, werkelijk veel nieuws zag men niet. Na nog veel andere stands bezocht te hebben, kwamen we weer op ons uitgangspunt, waar de andere groepen reeds waren. De bus stond al weer voor en we zaten al weer gauw in Waasmunster, waar we weer de warme maaltijd gebruikten. Na onze bagage in de bus te hebben geladen, vertrokken we om ± 9 uur naar huis. De verdere reis verliep zonder incidenten en om half twaalf was een ieder reeds thuisbezorgd. Dat was het slot van twee fantastisch mooie dagen.
L. de Ruiter.
Bron+Foto: I.H.C. Het Zeskant juni 1958 / Fotograaf: Onbekend
Foto: Afgebeeld het Amerikaanse Paviljoen
Stichting Erfgoed Werf Gusto 2019
Laatst bijgewerkt op: 7 december 2019
