“The Port of London Authority”. Zo heet de klant, die nu al in betrekkelijk korte tijd de derde drijvende kraan bij ons bestelde. Voor dit Londense havenbestuur is de London Atlas bestemd, die 24 oktober (1967) beproefd werd. Het was een merkwaardig gezicht deze 30-tons-kraan een vrolijk ballet te zien uitvoeren op het Noordzeekanaal. De technici vonden het vanzelfsprekend. “Met Voith-Schneider propellors laat je zo’n ponton walsen als m’n ouwe tante”, zei er een. Dat bedoelde hij als een compliment (voor wie, voor die tante of voor de kraan? red.).
De voorgangers van de London Atlas waren de London Samson (Co. 1110) en de London Leviathan (Co. 1120), die waren alleen groter, namelijk 60 tot 120 ton. De London Atlas is een pracht voorbeeld van samenwerking. Het ponton lieten de Engelsen thuis bouwen, de kraan werd door Gusto getekend en door Conrad Stork gebouwd, het complete schip werd door Verschure samengesteld. Maar, zoals onze heer Bennekers vertelt: “Die samenwerking is bijzonder glad en prettig verlopen, trouwens, de tocht naar Londen ook, alhoewel de storm wel voor wat vertraging zorgde.”
Terug naar de beproeving.
Bij dat rondzwieren en zwalken over het in de morgen nog zo rustige IJ dachten we onwillekeurig aan een van die oud-Engelse zeemansliedjes: “What shall we do with a drunken sailor early in the morning”.
Vooral bij het zware ophieuwen van de ankers met de kaapstanders of bij het hijsen van de zeilen zongen onze zeerobben vroeger een lied om het ritme van het werken aan te geven
Maar de beproevingen gaan door.
Na de draaicirkel en de stuurproeven, volgt het bepalen van de snelheid op het Noordzeekanaal. Vol verbazing kijken de opvarenden van de voorbijkomende schepen naar deze snel bewegende kraan, die even gemakkelijk vooruit als achteruit, rechtsom en opzij vaart.
Merkwaardig is ook de witte kleur van de kraan. In plaats van het sombere werkgrijs van de twee oudere zusters London Samson en London Leviathan is door een schrijffout de kraan wit in plaats van grijs geschilderd! De bij de bouw betrokken Engelsen stelden als naam “London Ajax” voor naar een bekend witter-dan-wit-wassend wasmiddel.
Het zou ons niet verwonderen, als de twee oudere zusters jaloers zullen zijn op kleine zus en eveneens een dergelijke witte toets zullen eisen.
Bron+Foto’s: I.H.C. Het Zeskant november 1967
Fotograaf: Onbekend
Lees hier het originele artikel
Stichting Erfgoed Werf Gusto 2019
Laatst bijgewerkt op: 29 december 2019
