De vlam in Hoogoven 7


Het bedieningspaneel v. Hoogoven 7 klaar voor de productie

Op 28 november 1972, om elf uur, begon Hoogoven 7 met de productie van bijna 8 miljoen kg ijzer per dag. Ruim twee jaar geleden begon de afd. Nieuwbouw van de Kon. Ned. Hoogovens en Staalfabrieken met de bouw van Hoogoven 7. Gusto Staalbouw heeft daaraan een groot aandeel gehad. Onder leiding van de heer W. Kok hebben onze medewerkers bijna twee jaar aan dit project gewerkt.
In die tijd is een gigantische hoeveelheid materiaal verwerkt. Niet minder dan 25.000 ton staal, 35.000 m3 beton, 21.500 ton vuurvast metselwerk, 200 km elektrische kabel en 1,8 miljoen montage/bouwuren vormen nu een bijdrage tot het 5¼ miljoen ton staalplan, dat de Hoogovens in IJmuiden in juni 1968 publi­ceerde.
De Hoogoven 7 is een gigant. Een “ruwijzermachine” die 200 miljoen gulden heeft gekost, maar die ook 1 ½ maal zoveel pro­duceert als Hoogoven 6. Het zijn niet alleen scheepsbouwers die vergelijkingen maken om leken een indruk te geven waarover gesproken wordt. De afd. Voorlichting van de Hoogovens gaf ons de volgende inlich­tingen:

Wanneer de Hoogoven 7 in volle productie is, dan komt er per uur ongeveer 550.000 kubieke meter Hoogovengas vrij, voldoen­de om elk kwartier een 60 meter hoge gashouder te vullen. De ovendoorsnede bedraagt 13 meter; de oppervlakte is groot genoeg om een ééngezinswoning op te bouwen. De ruimte in de oven bedraagt 4180 m3, een getal dat zeker de bouwers van bag­gervaartuigen zal imponeren. De dikte van de vuurvaste bemetseling varieert van 53 tot 89 cm. De totale hoogte is 113 meter, dat is 3 meter hoger dan de Domtoren in Utrecht.

Aan de top van de oven wordt gemiddeld om de 11 h minuut een vulwagen geleegd. Er zijn twee vulwagens, die om beurten door polsdikke kabels langs de 110 meter lange hellende lift naar bo­ven en beneden gevoerd worden. Per wagen kan maximaal 55.000 kg omhoog gebracht worden, waarvoor dan slechts 60 seconden nodig zijn. 

Per minuut wordt een hoeveelheid hete lucht van ruim 1.100° C in de oven geblazen, gelijk aan de inhoud van een flinke sporthal. Om 1000 kg ijzer te maken is ongeveer 430 kg cokes nodig. Dit betekent dat voor Hoogoven 7 per etmaal ruim 120 spoorwa­gons elk met een lading van 30.000 kg cokes nodig zijn.

Zo werkt Hoogoven 7
De Hoogoveninstallatie bestaat in hoofdzaak uit een oven­schacht, de hellende lift, de voorraadbunkers, de windverhitters, de ovenhuizen, de gasreiniging en de granulatieputten. IJzererts, cokes en kalksteen zijn de voornaamste grondstoffen voor het maken van ruwijzer.
Deze grondstoffen worden door een systeem van transportban­den vanaf de opslagruimte naar de voorraadbunkers gevoerd. Vandaar brengen vulwagens de grondstoffen langs de hellende lift naar de vulopening in de top van de oven.
De hete lucht die voor het verbranden van de cokes nodig is, wordt geleverd door de windmachines. Via de windverhitters wordt de hete lucht met kracht door 38 openingen in de oven ge­blazen. Bij het verbranden van de cokes en het smelten van het erts komt een grote hoeveelheid hoogovengas vrij. Dit gas wordt gereinigd en daarna ten dele in andere bedrijfsafdelingen van de Hoogovens voor stookdoeleinden gebruikt.

Het in de oven vrijkomende ruwijzer verzamelt zich druppelsge­wijs onder in de ovenhaard. Op dit ijzer drijft gesmolten slak. Regelmatig worden het ijzer en de slak via één van de drie af­tapgaten afgetapt. De vloeibare massa wordt voor het overgrote deel in de granulatie ruimten met een krachtige waterstraal plot­seling afgekoeld waardoor slakzand ontstaat, grondstof voor de fabricage van hoogovencement.

Het ruwijzer stroomt door de ijzergoten naar een rijdende men­ger, waarmee het vloeibare ijzer naar de staalfabrieken wordt getransporteerd. Voor het regelen van het proces van het ijzermaken wordt ge­bruik gemaakt van een computer. Hiermee worden niet alleen de vaste gegevens verwerkt, maar kan ook een beïnvloeding wor­den bewerkstelligd in bepaalde onderdelen van het proces. Een moderne hoogoven kan ongeveer 5 jaren onafgebroken pro­duceren, voordat het noodzakelijk wordt de oven te doven voor een grote onderhoudsbeurt, en voor het aanbrengen van een nieuwe vuurvaste bemetseling.

Aanblazen van Hoogoven 7
Het proces van het ijzermaken begon op 28 november 1972. In ovenhuis noord waren alle genodigden aanwezig om de plech­tigheid bij te wonen. Na de verschillende toespraken werd tot ieders verrassing een voorproefje getoond van de bouwfilm, een gezamenlijke productie van Hoogovens en Gusto. Zoals Ir. P. N. Jonkers hoofdprojectingenieur van de afdeling Nieuwbouw in zijn toespraak mededeelde had men de hele film willen laten zien, maar de montage daarvan vergt nog enige tijd. 

Uit het aanwezige filmmateriaal hebben we een 7-minutenfilm kunnen samenstellen, die enige indrukken van de activiteiten hier op de bouwplaats geeft. Meer dan woorden gaf deze korte film de aanwezigen een in­zicht van het stuk werk dat tot stand is gebracht en hij oogstte een spontaan applaus van de aanwezigen.

Mevrouw Vroege steekt de oven aan

Om precies 11 uur verrichtte Mevr. Vroege, echtgenote van de onderdirecteur Productie van Hoogovens, de handelingen om de oven leven in te blazen. Zij bracht de vlam in één van de 38 openingen onder in de oven. De genodigden werd daarna gevraagd om ook het bordes te be­treden om van dichtbij te kunnen zien hoe de Hoogovenploeg de vlam in de andere 37 openingen aanbracht. Eén van de grootste hoogovens ter wereld is begonnen met de productie van meer dan 7500 ton ruwijzer per dag.

Bron+Foto’s: IHC Het Zeskant december 1972
Fotograaf: Onbekend
De film “Blik op staal’ laat Hoogoven 6 en 7 in bedrijf zien.


Stichting Erfgoed Werf Gusto 2020

Laatst bijgewerkt op: 10 januari 2020