‘Victor Gerosa’? ‘Zegt me helemaal niets’: aldus Jac. J. Baart!Han Mommaas overleden.Gusto Staalbouw PEN-centrale Velsen-Noord 1952Henri Smulders op Olympische Spelen 1900100ste Geboortejaar G. van der Gaag (1922)

Co. 430 ‘Reina Fabiola’ – 1961


Op donderdag 22 juni 1961 werd bij Gusto in Slikkerveer de CO. 430 te water werd gelaten.

Onder grote belangstelling was deze hypermoderne snijkopzuiger het kalme water ingegleden. Het schip was gebouwd voor de S.A. Enterprise Ackermans & van Haaren. De doopplechtigheid werd verricht door mevrouw J. Ackermans. Naast de Belgische consul-generaal in Nederland, gaven vele vooraanstaande figuren uit Belgische en Nederlandse aannemerskringen blijk van hun belangstelling. De Reina Fabiola is een diesel-directe snijkopzuiger met een totaal vermogen van 7000 pk. De hoofdafmetingen zijn 79(57.60) x 14 x 4.40 m. De diepgang bij snijkopladder gesteld op 12 m is 2.90 m; de baggerdiepte met de snijkopas op 45° is 18 m en de diameter van de zuigbuis 850 mm. Het schip is gebouwd naar Veritas klasse 1.3/3.D.1.1. (havenwerk), en is geheel elektrisch gelast.

Even tevoren was onder grote belangstelling deze hypermoderne snijkopzuiger het kalme water ingegleden. Het schip was gebouwd voor de S.A. Entreprises Ackermans & van Haaren.  De doopplechtigheid werd verricht door mevrouw J. Ackermans. Naast de Belgische consul-generaal in Nederland, gaven vele vooraanstaande figuren uit Belgische en Nederlandse aannemerskringen blijk van hun belangstelling. De Reina Fabiola was een diesel-directe snijkopzuiger met een totaal vermogen van 7000 pk. De hoofdafmetingen waren 79(57.60) x 14 x 4.40 m. De diepgang bij snijkopladder gesteld op 12 m was 2.90 m; de baggerdiepte met de snijkopas op 45° was 18 m en de diameter van de zuigbuis 850 mm. Het schip was gebouwd naar Veritas klasse 1.3/3.D.1.1. (havenwerk), en was geheel elektrisch gelast.

Elektrische lieren
Twee hoofddieselmotoren van 2300 pk ieder dreven de zandpompen aan; alle lieren en de paalwagen werden elektrisch gedreven, drie hulpdiesels van 800 pk dienden voor de aandrijving van de dynamo’s. Het bedieningshuis had een ruime panoramische erker en gaf onbelemmerd uitzicht op het gehele voordek, de lieren en de uitstaande ankerbomen, zodat van hieruit iedere fase van het werk gevolgd kon worden. De accommodatie was ruim en modern, vooral de ventilatie was een onderwerp van nauwkeurige studie geweest. Bij de bouw was ook overleg gepleegd met L. Smit & Co’s Internationale Sleepdienst; het was namelijk zowel voor de aannemer als voor de sleper van groot belang dat de uitrusting bij sleepreizen veilig en doelmatig gestuwd kon worden.

Automatische bediening
De Reina Fabiola was in grote mate geautomatiseerd. Dank zij het tolkompas en de op de brug opgestelde rekenmachine kon ook bij mist en in duisternis doorgewerkt worden. Vele ingenieuze technische snufjes, vooral op elektriciteitsgebied, verlichtten het werk van de zuigbaas. Aan SB en BB waren aan de ladderblok twee uithouders opgesteld waaraan de ankerbomen waren bevestigd. De 5-tons voorzij- ankers konden hiermede 30 meter buiten de zijde van het schip gebracht worden. Het schip werd afgebouwd bij Werf Gusto in Schiedam.

Bron: Het Zeskant juli 1961

foto’s: Collectie St. Erfgoed Werf Gusto /fotografie: Onbekend


Stichting Erfgoed Werf Gusto 2021

Laatst bijgewerkt op: 3 oktober 2022

Digitaal Museum Werf Gusto Schiedam