‘CO. 374 ‘Canopus’ – 1960′

Op maandag, 30 januari 1961 was bij de Werf Gusto weer even die feestelijke spanning voelbaar: wapperende vlaggen, politiebootjes op de rivier, vrolijke klanken van Gusto’s Muziekgezelschap en torenhoog boven dit alles de boeg van het wachtende schip. Mevrouw J. E. G. Kulukundis, echtgenote van de Griekse reder John E. G. Kulukundis, zag op naar die boeg van de 14.000 tons Canopus, deed een vastberaden stap voorwaarts en daar spatte in de stevige bries reeds de champagne over de genodigden. Op hetzelfde ogenblik zette de CO 374 zich statig in beweging, toen sneller om ten slotte met welbehagen in haar element te glijden.

Na deze vlotte tewaterlating verzamelden de genodigden, waarbij zich de Griekse ambassadeur en mevrouw P. A. Verykios en de burgemeester van Schiedam en mevrouw Peek bevonden, zich in de ontvangstzaal om te toasten op goede vaart en goede zaken. De heer Mr. H. J. A. M. Smulders dankte mevrouw Kulukundis voor de charmante wijze, waarop zij haar taak had verricht en haar echtgenoot voor het in de Werf Gusto gestelde vertrouwen met de bestelling van deze serie van twee uiterst moderne zusterschepen. Deze laatste memoreerde de prettige samenwerking tijdens de bouw tussen rederij en werf en vermeldde, dat het eveneens bij onze vennoot Werf Gusto gebouwde zusterschip van de Canopus, de Castor, reeds heeft bewezen een voortreffelijke koop te zijn.

Dat dit geen loze woorden waren blijkt uit het verslag van de garantiemachinist, die het schip op zijn eerste reizen vergezelt. Bij het doorlezen van zijn rapporten komen wij opmerkingen tegen als: „Volgens de kapitein stuurt het schip geweldig, zowel met de hand als met de automatische stuurinrichting”; „Het schip ligt prachtig in het water”; „De contract-snelheid was 16 knopen, maar van Karachi over Bombay naar Goa hebben wij gemiddeld 17 mijl gevaren en van New York naar India ge-middeld bijna 161/2 mijl!” En tenslotte: „Allen aan boord zijn het er over eens, dat het, ook wat de constructie aangaat, een succesvol schip is”.

De Canopus is het tweede in een serie van drie bij de I.H.C. Holland bestelde, uiterst moderne dieselgedreven vrachtschepen, economisch in het gebruik, ingericht voor vele soorten lading en voor de vaart in ieder klimaat. Het silhouet is opvallend: van de zes ruimen bevinden zich er vijf vóór de machinekamer. Deze ruimen hebben alle MacGregor-luiken, in de ruimen zijn voorzieningen getroffen voor het plaatsen van tussenschotten voor graanvervoer. Het laadgerei bestaat uit twaalf 5-tons laadbomen en één van 30 ton, zodat ook zware stukken met eigen laadgerei geladen en gelost kunnen worden.

De Canopus is gebouwd naar de eisen van Lloyd’s hoogste klasse 100 A 1 met versterking voor zware lading, zoals erts. De nautische uitrusting bevat alle moderne navigatiemiddelen, zoals tolkompas en automatische besturing. De Canopus heeft accommodatie voor een bemanning van 45 koppen. Voor de voortstuwing is gekozen een zescilinder tweetakt Stork dieselmotor met een vermogen van ruim 7000 pk.

De hoofdafmetingen van de schepen zijn:
lengte over alles breedte – 157,4 m (516’3″)
holte tot hoofddek – 19,5 m (64′)
holte tot shelterdek – 9,8 in (32’3″)
diepgang (gesloten shelterdek) – 12,8 m (41’10”)
diepgang (open shelterdek ) – 9,4 m (30’11”)
deadweight (gesloten shelterdek) – 14.440 ton
deadweight (open shelterdek) – 11.960 ton
capaciteit laadruimen – 22.474 m3 (786.600 fts)
snelheid – 16 knopen

bron: Het Zeskant januari 1961