Bnr. 724: Stalen Mantel voor de ‘Maastunnel’ (1940)

Schema van de indeling van de riviertunnel.
Verklaring van de letters:
A= 2 autotunnels, B= 1 fietstunnel’ C= 1 voetgangerstunnel
foto: familieholleman.nl

Geschiedenis

Hoe belangrijk de Maasbruggen ook waren, zij konden geen afdoende oplossing brengen, aangezien het verkeer bleef toenemen en Rotterdam zich aan weerszijden van de rivier steeds verder naar het westen uitbreidde. In 1929 adviseerde de toenmalige directeur van de dienst Gemeentewerken, ir. L.W.H. van Dijk, dan ook een tweede vaste oeververbinding tot stand te brengen en wel in de door de wagenveerdienst bevaren lijn Park – Charlois.

De voor- en nadelen van een brug en die van een tunnel had hij tegen elkaar afgewogen en hij achtte het op grond van zijn bevindingen aanbevelenswaardig een tunnel te bouwen. Niet alleen immers zijn de aanlopen daartoe korter dan die van een brug, maar bovenal is het van belang, dat een tunnel geen enkele hindernis voor de scheepvaart oplevert en tevens voorkomt, dat het landverkeer door de scheepvaart wordt gehinderd. Het bouwen van een tunnel onder de Nieuwe Maas was al eerder, respectievelijk in 1899 en in 1913, door zijn ambtsvoorgangers ir. G.J. de Jongh en ir. A.C. Burgdorffer technisch mogelijk geacht. Beiden hadden toen niettemin het uitvoeren van een dergelijk plan ontraden. Het ontraden had vooral te maken met de hellingshoek >>> Lees verder