Met de bouw van de molen is begonnen in 1924/1925. Wie opdracht tot de bouw heeft gegeven is niet bekend. Of de molen afbesteld is en daarna opgelegd is niet met zekerheid te zeggen. Wat wel bekend is is dat het casco van de baggermolen in 1927 gebruikt werd om de twee bascules van de ‘Koemarktbrug’ in Schiedam door de nauwe buitensluis naar het centrum van de stad te varen. In 1928 is de baggermolen alsnog verkocht aan het baggerbedrijf Ackermans en Van Haaren te Antwerpen en toen gedoopt is als ‘Sebou’. De molen werd op 13 juli 1928 door Ackermans aangekocht voor ƒ 295.000,-, onder de voorwaarde dat er diverse verbeteringen werden aangebracht.

De molen werd vanaf 1928 ingezet bij baggerwerkzaamheden in o.a. Marokko en in Frankrijk in de steden Marseille, Port Bouc en St. Nazaire. In de laatste stad heeft zij meegewerkt aan het uitbaggeren van grond voor de bouw van het (in 1937) grootste droogdok ter wereld.

 

De laatste berichten over haar zijn de verplaatsing achter sleepboot ‘Indus’ naar Ierland voor een klus. Daarna wordt niets meer van haar gevonden, dan alleen deze twee foto’s, die een totaal vermorzelde baggermolen laten zien. Plaats en datum van de foto’s zijn onbekend. ‘Gewoon’ gezonken tijdens het werk, of oorlogsslachtoffer? Mijn opgebaggerd?

foto’s: Digitale Collectie St. Erfgoed Werf Gusto | fotograaf”: Onbekend

---

Stichting Erfgoed Werf Gusto 2020

Laatst bijgewerkt op: 31 januari 2021