Ontdekking van een droomeiland in de oceaan

AAN BOORD VAN DE ILE DE FRANCE, 22° 56′ NOORD, 17° 37′ WEST. WOENSDAGMIDDAG

“Ik heet u welkom op Franse bodem.” Het klonk plechtstatig. Roland Valdon, de in een blauwe overall gehulde kok van de Ile de France, bedoelde het goed. Hij schudde me gisterochtend opgewekt de hand, zodra ik langs een touwladder met een dikke laag roest het dikke oppervlak van de Ile de France had bereikt.

EVEN RUSTIG AAN IN DE STOVENDE ZON

Omdat hij een uiterst actief man is loodste hij me zonder tijd te verliezen naar de bemanningsverblijven, waar hij binnen vijf minuten een uiterst gerieflijke hut voor me in gereedheid had gebracht. Eer de motorboot van de Zwarte Zee, onder bevel van eerste stuur Leen de Graaf op haar basis was teruggekeerd, had ik me al geïnstalleerd en was ik begonnen met een verkenning van mijn nieuwe omgeving. Lees verder Op Vijf Poten Naar Dakar* (25) →

Laatst bijgewerkt op: 5 mei 2019

„HEBBEN JULLIE NOG BIER?”

Nachtelijk rendez-vous met zeesleper Oceaan

A/B ZWARTE ZEE, 24° 59′ NOORD, 16° 58′ WEST, DINSDAGMORGEN

“Hebben jullie nog bier?” Er lag een meer dan gewone belangstelling in de vraag, die gisteravond over het water van de Atlantische Oceaan tot ons kwam. Het was het eerste geluid, dat ons zonder tussenkomst van de radio bereikte sinds ons vertrek uit Schiedam, bijna vijf weken geleden.

…EEN GOED SCHEEPJE…

Het was op zijn minst een originele manier van praaien. bedacht door een opvarende van de zeesleper Oceaan, waarmee wij gisteravond in volle zee een ontmoeting hadden. Het schip kwam ons, zonder sleep, oplopen en het rendez-vous vormde een even onverwachte als welkome afwisseling. Lees verder Op Vijf Poten Naar Dakar* (24) →

Laatst bijgewerkt op: 1 mei 2019

Hartje nacht, hondewacht

AAN BOORD ZWARTE ZEE, 28° 18′ NOORD, 15° 51′ WEST, ZONDAG

De brug van de Zwarte Zee wordt flauw verlicht door het schijnsel van de volle maan, die vrijwel in het verlengde van de masten aan de hemel staat. Het is zacht, windstil weer en de zee is haast als een spiegel. Dekken en verschansingen zijn kletsnat van de dauw, het uitspansel is onregelmatig geschilderd met enorme windveren en daartussendoor blinken de sterren. Voor een vlotte vaart zijn de omstandigheden ideaal en aan een hondewacht als deze is niets bizars, zoals het woord wellicht doet vermoeden. Lees verder Op Vijf Poten Naar Dakar* (23) →

Laatst bijgewerkt op: 1 mei 2019

Leen de Graaff en de zee zijn één

A/B ZWARTE ZEE 30′ 50′ N 15′ 06′ 1 W. VRIJDAGMORGEN

HET STUURHUIS is nog in het duister gehuld. Het is vier uur in de ochtend. Langs de ramen beweegt zich het silhouet van eerste stuurman Leen de Graaff, een 31-jarige mannetjesputter uit Vlissingen. Hij was het die de Zwarte Zee van de week ijzig kalm en keer op keer door de ruwe zee messcherp langs de Ile de France stuurde, toen het erom ging een nieuwe sleepverbinding tot stand te brengen. Het was een fraai staaltje van stuurmanskunst, vooral omdat hij pas zijn eerste reis op dit schip maakt en er dus nog aan moet wennen.

„DAN STA JE WEL EVEN GEK TE KIJKEN”

Dat laatste geeft hij grif toe. „Als je op deze boot denkt dat je er voorbij bent, krijg je nog een halve scheepslengte. En dan sta je wel even gek te kijken. Ik moet natuurlijk nog helemaal naar dit schip toegroeien. Neem nou de Clyde, die is de helft kleiner. Daar speelde ik mee en ik wist er zelfs iedere kromme spijker op te liggen: Maar daar heb ik dan ook achttien maanden op gevaren.” Lees verder Op Vijf Poten Naar Dakar* (22) →

Laatst bijgewerkt op: 1 mei 2019

OVER ENKELE DAGEN LAND IN ZICHT,

ALS HET EEN BEETJE MEEZIT…

“Je hebt nu a-l-l-e-s meegemaakt”

AAN BOORD ZWARTE ZEE 32° 28′ NOORD, 15° 02′ WEST

Het breken van de tros is hopelijk de laatste zweepslag, die, de weergoden ons hebben toegebracht”. Kapitein Poot — zijn gezicht een al glimlach — constateert het 48 uur na het fatale moment, waarop de Ile de France zich met een onverwachte ruk losscheurde van de Zee. Hij wandelt, zichtbaar ontspannen, over het dek heen en weer. Op het zit ik me nog te verbazen over de even radicale als welkome verandering van het weer.

Als weermannetjes zijn ze uit hun huisje gekomen: de opvarenden, die vrij van wacht zijn. Ze koesteren zich in een meer dan mild zonnetje, dat de temperatuur om negen uur al boven de dertig graden heeft uitgetild. Zelfs in de schaduw is het al twintig graden. Het is de zon van Madeira, dat ideale oord, dat — verscholen achter de strakke kim — ruim zeventig mijl naar het Westen ligt. Lees verder Op Vijf Poten Naar Dakar* (21) →

Laatst bijgewerkt op: 1 mei 2019

Toen de tros brak, kwam alle hens aan dek. Het waren…

OGENBLIKKEN WAARIN IEMAND MAN WORDT

A/B ZWARTE ZEE. 43° 03′ NOORD, 14° 43 WEST

„De tros is gebroken”. Als een donderslag bij heldere hemel klonk deze kreet vanochtend, kort na het aanbreken van de dag, in de gangen en verblijven van de Zwarte Zee. „Alle hens aan dek!” De mannen rolden uit hun kooien, slaapdronken nog. Binnen de vijf minuten was iedereen paraat en aller ogen zochten de Ile de France, die zich dan toch nog had los geworsteld uit de stalen greep van de Zwarte Zee. De vijfpoter vluchtte, goeddeels verscholen achter een dicht regengordijn, snel weg en was in korte tijd al enkele mijlen in noordoostelijke richting gevorderd. Hij greep zijn kans, krachtig gesteund door een harde zuidwester en zwaar stampend in de ruwe zee. Lees verder Op Vijf Poten Naar Dakar* (20) →

Laatst bijgewerkt op: 27 april 2019

We zijn dwars van Jebel Habib: piek op Afrikaanse kust

A/B ZWARTE ZEE, 35° 28′ NOORD. 15° 06′ WEST,

“We zijn dwars van Jebel Habib”. Kapitein Poot zegt het zakelijk, maar de voldoening, die in zijn stem doorklinkt, is onmiskenbaar. Jebel Habib is de naam van een bergtop, die weliswaar 450 mijl naar het oosten ligt, maar het is en blijft een piek in Marokko.

Het betekent, dat we dwars van de Afrikaanse kust zijn aangeland. Het houdt tevens in, dat we steeds verder buiten de invloedssfeer raken van de Noord-Atlantische depressies en dat we toch eigenlijk voor de rest van de reis dagelijks een behoorlijke vooruitgang kunnen verwachten. Ook aan de radio in de rooksalon is te merken, dat we binnendringen in andere sferen. De liederen van de Portugese fadozangeressen beginnen plaats te maken voor de naargeestige geleiden van de Arabische muziekcultuur. Lees verder Op Vijf Poten Naar Dakar* (19) →

Laatst bijgewerkt op: 26 april 2019