Grote Gust was een vlotkraan in de Antwerpse haven.
De originele eerste Grote Gust werd gebouwd in 1915 en kwam in 1922 in Antwerpen. Officieel Vlotkraan 1 van de Stad Antwerpen was ze een van de grootste vlotkranen in Europa.
In 1940 werd de kraan door het Belgische leger tot zinken gebracht om de Royerssluis te blokkeren. Na de Tweede Wereldoorlog besloot het stadsbestuur een nieuwe gelijkaardige kraan te laten bouwen op de Werf Gusto in Schiedam. Die werd in 1950 opgeleverd en kostte toen bijna 900.000 euro (op 12 mei 1947 besteld voor 1.970.000 gulden). Zij erfde dezelfde naam en domineerde met haar imposante verschijning het havenbeeld als voorheen. In 1981 werd de tweede Vlotkraan 1 vervangen door de zelfvarende hijsbok “Brabo” die 800 ton aankon. De firma Baeck & Jansen kocht “Grote Gust” van de Stad en renoveerde hem. Grote Gust kreeg nog regelmatig nuttige karweien op te knappen.
Charles Lecomte was de laatste kraanmachinist op de “Grote Gust”. Er waren niet alleen kraanmannen mee in de weer, maar ook pontbazen, schippers, motoristen en lierkamermannen. Zij hebben geholpen met het monteren van walkranen, bruggen en sluizen. Dag en nacht werd in shiften gewerkt. Ook sleepboten, de ‘togers’, en hun bemanning waren onmisbare medewerkers van de “Grote Gust”. Toen Grote Gust op 9 november 2006 in moeilijkheden kwam, belandde de sleepbootkapitein in het dokwater. Hij werd uit het water gehaald door de bemanning van toger 86. Zonder hun sleepbootkapitein en onder de vallende brokstukken hebben de twee overgebleven bemanningsleden het hoofd koel gehouden en direct gereageerd door sleepboot 80 los te maken en weg te sturen van de kapseizende vlotkraan. Zo hebben ze zichzelf en hun sleepboot in veiligheid gebracht. Het accident van de “Grote Gust” heeft voor veel beroering gezorgd. Dagenlang stond het vooraan in het nieuws.
